34 voor- en nadelen europa volgt de ontwikkeling in de verenigde staten factoring de factoringkosten en de factoringrente. Factoringkosten vormen een vergoeding voor het verzorgen van de debiteuren boekhouding, het verrichten van de kre dietbewaking en de incasso. Het in rekening gebrachte bedrag wordt in het algemeen gerelateerd aan de totale omzet, het gemiddelde bedrag per reke ning, de gemiddelde looptijd van de vor deringen en de mate, waarin de afne merskring constant is. Wordt daarnaast het delcredere-risico overgenomen, dan wordt een premie berekend al naar gelang de soliditeit van de debiteur en de kwali teit van de cliëntenkring. Daarnaast wordt factoringrente berekend. De factoringkosten worden in het alge meen uitgedrukt als percentage van de omzet. Zij kunnen variëren tussen 0,3 en 2 Naarmate de totale omzet stijgt en de gemiddelde factuurwaarde toeneemt, kan het percentage wat dalen. Het opslagpercentage voor delcredere-risi co zou kunnen variëren tussen 0,2 en 0,4 van de omzet. Voor wat betreft de factoringrente is meestal een koppeling gemaakt met het promesse-disconto, bij voorbeeld 1'/2 daarboven. Vindt de factoring plaats in de vorm van het overnemen van vorderingen, dan maakt de cliënt gebruik van een gespecia liseerd dienstenpakket, bestaande uit de verzorging van de debiteurenadministra tie, de inning en bewaking, het kredieton- derzoek en - indien de factoringmaat- schappij afziet van het verhaal op de cliënt (old line-factoring) - een 100% risicodekking en een financieringsmoge lijkheid tot bijvoorbeeld 80%. In de prak tijk zal de cliënt alle vorderingen, die uitstaan, aan de factoringmaatschappij moeten overdragen. Na het onderzoek naar de kredietwaardigheid wordt in het algemeen een doorlopend kredietlimiet ge geven. De cliënt stuurt de factoringmaat schappij voortdurend kopieën van de re keningen of wanneer deze maatschappij factureert, een bewijs van levering van de goederen. De leverancier wordt regelmatig op de hoogte gehouden van de mutaties, betaalde facturen en achterstanden. Het aantrekkelijke van factoring is niet alleen het uitbesteden van bepaalde taken, maar vooral ook het feit, dat minder vermogen wordt vastgelegd in debiteuren en kan worden aangewend voor schuld aflossing of verbetering van de liquiditeit. In bepaalde gevallen kan het vrijkomende vermogen worden gebruikt als werkkapi taal, waardoor verdere expansie van het bedrijf mogelijk wordt. Er komt een kre dietfaciliteit ter beschikking, welke min der gerelateerd wordt aan het eigen ver mogen, maar meer aan de verkoopcapaci teit van de leverancier. Hiervoor is overi gens bij een factoringmaatschappij een bijzonder goede kennis van de desbetref fende bedrijfstak nodig. In het algemeen wordt er verbetering van de liquiditeit bereikt en afhankelijk van de verhouding besparing (werk en vermogensbeslag) - kosten (factoringkosten en rente), een ren- tabiliteitsverbetering. Factoring betekent overigens wel een ver andering van het beleid, immers bij de relatie met de afnemers wordt de facto ringmaatschappij betrokken. Men zou dit als een inmenging in het commerciële beleid kunnen ervaren, nog afgezien van de reacties van de afnemers, die gecon fronteerd worden met een nieuwe schuld eiser. De Amerikaanse factoringbedrijven, welke een niet onaanzienlijk aandeel gehad heb ben in de opkomst van veel industrieën, hebben eerst met grote vertraging navol ging gekregen in Europa. Meestal ge schiedde dit, doordat banken zich interes seerden in deze branche. In de Verenigde Staten was de ontwikke ling dusdanig, dat omstreeks 1967 de fac- toringomzet op circa 8 miljard geschat werd. Daarbij kwam nog een niet onaan zienlijk aandeel van de banken. Deze hebben vooral na 1963, toen de wettelijke belemmeringen wegvielen, belangen in de ze sector verworven. Reeds enkele jaren eerder hadden enkele Amerikaanse en Engelse banken de London International Factors Ltd. gesticht, welke het begin vormde van een keten van factoringmaat- schappijen in West-Europa. In het meren deel van de gevallen zijn bankinstellingen in factoringmaatschappijen geïnteresseerd, zoals in West-Duitsland de Deutsche Bank, de Dresdner Bank, de Deutsche Genossenschaftskasse en de spaarbanken. Het is overigens ook in dat land, waar dusdanige samenwerkingsvormen tussen banken en factoringmaatschappijen ont wikkeld zijn, dat de bestaande relatie tussen bank en cliënten gehandhaafd wordt door een onderlinge herindeling van functies.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raiffeisen Boerenleenbank' | 1972 | | pagina 36