exportbevordering
13
wordt en er omvangrijke explosies van ziekten ontstaan,
dan moet op grond van de Veewet de overheid ingrijpen
en waar nodig vernietiging van aangetast vee gelasten.
Voor die vernietiging moeten vergoedingen gegeven wor
den. Het is daarbij de laatste jaren gegaan om bedragen
van 20 tot 30 miljoen gulden per jaar.
Het is vanzelfsprekend, dat men de omvang van dit
bedrag nooit tevoren kan schatten, men weet immers niet
in welke mate de Nederlandse veestapel door ziekten zal
worden aangetast. Wel weet men, dat wanneer er iets
mis gaat er hard ingegrepen moet worden om langdurige
het ministerie van Economische Zaken aan de Centrale
Kamer van Handelsbevordering. Op de door deze organi
satie gehouden Nationale Exportdag werd hierover ge
treurd. Op deze dag werd overigens een prijs uitgereikt
aan het aardappelen exporterende bedrijfsleven voor het
succes van de onpersoonlijke exportactiviteiten door
deze tak van bedrijf. Voor het overwegend niet-agrarisch
publiek, dat er zich reeds over verwonderde, dat zaken
lieden zo serieus over de aardappel kunnen praten, werd
uit de doeken gedaan, dat de export van dit nederige
maar nuttige produkt zonder subsidie van de overheid zo
succesvol is geworden.
grenssluitingen door importerende landen te voorkomen.
Zou men nu de gezondheidszorg verwaarlozen, dan is de
kans groot dat de kosten voor ingrijpen achteraf hoog
oplopen.
Het lijkt duidelijk, dat bedrijfsleven en overheid het niet
zover mogen laten komen en het ligt ook niet in de
verwachting, dat zulks zal gebeuren. Maar misschien is
het wel nodig, dat er eerst in het parlement een hartig
woordje over wordt gesproken.
Er is nog een andere bezuiniging, die gelukkig niet de
landbouw heeft getroffen, maar die hier toch even
vermeld kan worden. Het gaat hier om de subsidie door
Gezondheidszorg: beter voorkomen dan genezen
In de industriële sector is de gezamenlijke activiteit in het
buitenland een groot probleem: de grote concerns doen
deze activiteit ieder afzonderlijk en hebben niemands hulp
nodig, de kleinere bedrijven hebben hun schaarse
gezamenlijke acties gespreid over een hele reeks van
verenigingen, Kamers van Koophandel en de Centrale
Kamer voor Handelsbevordering. Bovendien zijn er nog
de Economische Voorlichtingsdienst en de handelsatta-
ché's van de ambassades, waar informaties verkrijgbaar
zijn. Al jarenlang wordt getracht iedereen in één hok te
krijgen om efficiënt te kunnen werken. Minister Langman
heeft er nu kennelijk genoeg van en heeft het mes
