beslissing door de leden de afwerking 27 in het volgende hoofdstuk een algemene oriëntatie over fusies gegeven. Zo worden een aantal motieven genoemd welke aanlei ding zouden kunnen zijn om eens over een fusie te gaan denken en vervolgens praten. Indien het bestuur van een bank op dat moment nadere informatie zou willen hebben over de mogelijkheid of wenselijkheid van een fusie, of over alles wat daarbij komt kijken eens zou willen praten, dan kan een beroep gedaan worden op de commissie Fusie-aangelegenheden van de Centrale Bank. Een weid se naam waarachter schuil gaan de heren Roncken en Van Steenwijk, in beide organisaties geen onbekenden, die met hun jarenlange ervaring met de banken, goede en deskundige gesprekspartners zijn, waarmee in een ver trouwde sfeer van gedachten gewisseld kan worden. Eveneens ter informatie treft men verder een onderdeel aan, waarin de techniek van de fusie wordt aangegeven. Een schema geeft informatie over de - minimale - tijd die een fusievoorbereiding zou kunnen duren en, hoe kan het anders ook de fiscale zijde van de fusie wordt belicht. Het volgende hoofdstuk houdt zich bezig met de voorbe reidingen en de besluiten die genomen zullen moeten worden. Met name wordt bij de voorbereiding de gedach te naar voren gebracht om plaatselijk een fusiecommissie te vormen. Deze wat beperkte groep, waarbij gedacht de colleges ter plaatse genomen moeten worden om vervolgens in het volgende hoofdstuk terecht te komen bij de voorbereiding en besluitvorming in de algemene ledenvergaderingen. Voor dat de leden hun uitspraak over deze fusie in hun algemene vergadering kunnen doen, zullen de voorstellen duidelijk en volledig geformuleerd moeten worden en zal aan de leden over de intussen gegroeide plannen op ruime schaal informatie verschaft moeten worden. Na aangegeven te hebben op welke wijze dit zal kunnen gebeuren, behandelt de leidraad de formele voorwaarden waaraan oproeping en agenda van de algemene vergade ring zullen moeten voldoen om vervolgens aan te geven op welke wijze de beslissing van de leden vastgelegd en uitgewerkt zal moeten worden. In het laatste hoofdstuk treft men adviezen aan over de afwikkeling van de fusiebesluiten waarbij is aangegeven hoe de diverse activiteiten van de fusionerende banken samengevoegd kunnen worden. De fusieleidraad is een hulpmiddel dat de Centrale Bank kan worden aan twee leden uit de beheerscolleges en de directeur van alle fusiepartijen, zou de „voorhoede- gesprekken" kunnen voeren en het thuisfront kunnen informeren over de inmiddels behaalde resultaten. De fusiecommissie van de Centrale Bank is dan waar schijnlijk alweer vertrokken naar de volgende voorberei ding voor een fusie en de districtsdirecteur staat gereed om de banken waar nodig van advies te dienen. Achtereenvolgens geeft de leidraad dan een opsomming van de onderwerpen die in de plaatselijke fusiecommis sie ter tafel zullen komen zoals: de samenstelling van de beheerscolleges en de directie, gedachten over een orga nisatiestructuur voor de nieuwe bank, de wensen ten aanzien van de statuten en huishoudelijk reglement, de diverse vestigingspunten en de omschrijving van het werkgebied. Via de rapportering van de fusiecommissie op plaatselijk niveau voert de leidraad dan naar de besluiten die door aan de aangesloten banken wil geven om hun daardoor niet alleen een inzicht te geven in al datgene dat bij een fusie te doen zal staan, maar ook om suggesties te geven over mogelijke oplossingen van vragen die zich bij elke fusie voor zullen doen. Aan de hand van de leidraad zullen de beheerscolleges ter plaatse de beleidsbeslissingen kunnen nemen die nodig zullen blijken. Om de fusieleidraad op zo eenvoudig mogelijke wijze aan te kunnen passen aan eventuele wijzigingen van systemen of regelingen, maar ook aan veranderde inzich ten gaat de gedachte uit naar een uitgave als losbladig systeem. Dat de opmerkingen van hen die in de praktijk met deze leidraad werken voor de samenstellers te meer aanleiding zullen zijn om zich over de inhoud daarvan te beraden en deze aan te vullen en te wijzigen, behoeft in de relatie tussen Centrale Bank en aangesloten banken nauwelijks nog vermeld te worden.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raiffeisen Boerenleenbank' | 1972 | | pagina 29