een
handleiding
voor fusie
de fusieleidraad
26
mr. c. j. b. ebeling
In het juli-augustusnummer van ons blad schreef het lid
van de Hoofddirectie, drs. F. P. J. Bakx, in een inleidend
artikel: „meer en meer komen de gesprekken op gang
over de vraag of op plaatselijk niveau de raiffeisenban-
ken en de boerenleenbanken niet zouden moeten samen
gaan". Dit samengaan zal dan mede voortvloeien uit de
fusie tussen de beide Centrale Banken.
Voor een gescheiden opstelling, ook in de toekomst, is
immers nu men lid is van een grote organisatie het motief
komen te vervallen.
In de komende tijd zal dan ook het woord fusie wel vaak
gebruikt worden in gesprekken tussen beheerscolleges
van aangesloten banken. Daarbij zal men zich ook wel
eens afvragen hoe zo'n fusie plaats heeft, wat er allemaal
moet gebeuren en ook hoe het allemaal moet gebeuren.
Welke problemen bij de verdere uitwerking van een
fusiebesluit naar voren komen en - nog belangrijker -
welke oplossing daarvoor gekozen zou kunnen worden.
Om bij de beantwoording, of nog beter voorkoming van
dit soort vraagstukken behulpzaam te zijn, heeft de
Hoofddirectie gemeend dat een soort draaiboek zou
moeten worden samengesteld waarin zoveel mogelijk
technische, juridische, administratieve en organisatorische
vragen worden behandeld en advies wordt gegeven voor
oplossingen. Geen marsorder voor de fusieroute, maar
een hulp- en informatiemiddel, waardoor duidelijk moet
worden wat er bij het samengaan van twee of meer
banken zal dienen te gebeuren.
Voor het samenstellen van deze fusiehandleiding heeft de
Hoofddirectie een commissie ingesteld, waarin alle werk
terreinen van de Centrale Bank vertegenwoordigd zijn.
Omdat het echter wat moeilijk is met een uitgebreide
groep binnen aanvaardbare tijd een handleiding tot stand
te brengen, is uit deze commissie een werkgroep van tien
personen gevormd, die een eerste ontwerp moest opstel
len. Dat daarbij ook materiaal zou worden aangedragen
door de onderdelen van de Centrale Bank, die niet in een
werkgroep vertegenwoordigd waren, ligt wel voor de
hand.
Nadat ieder voor zich een opstelling had gemaakt van
datgeen er bij een fusie moet gebeuren, gezien vanuit zijn
werkzaamheden bij de bank, en welke oplossingen daar
bij geadviseerd konden worden, heeft de werkgroep
daaruit een handleiding samengesteld die de naam Fusie
leidraad heeft gekregen.
Nadat deze leidraad door de volledige commissie is
goedgekeurd, zal de Hoofddirectie kunnen beslissen over
de publikatie daarvan.
In deze leidraad is, aan de hand van de ervaringen die
met fusies tussen banken van de beide vroegere organi
saties zijn opgedaan, gestreefd naar een behandeling van
wat achtereenvolgens zal moeten gebeuren wanneer de
beheerscolleges tot een samengaan met een andere bank
hebben besloten. Maar ook aan de periode daaraan
voorafgaande is aandacht besteed.
Na een inleiding met algemene informatie wordt namelijk
