de crisis rond het pond sterling financieel overzicht europese monetaire overeenkomst 20 drs. h. visser Precies een half jaar na het bereiken van hef akkoord van Washington geraakten de internationale monetaire verhoudingen in een impasse. Op 22 juni verhoogde de Bank of England de officiële disconto-voet van 5 naar 6 en een dag later besloot de regering Heath vrij onverwachts het pond sterling te laten zweven. Beide maatregelen waren een antwoord op de internatio nale valuta-speculatie die de Britse monetaire reserves - 2,7 miljard - zou doen wegsmelten. De valuta-speculatie was het symptoom van een achteruitgang van de Engelse economie: de recente verslechtering van de handelsba lans, de stakingen en de aanhoudende loon- en prijsinfla- tie. Voorts waren de uitlatingen van Healey en de schaduwminister van financiën weinig bevorderlijk voor het vertrouwen in het pond. Het loslaten van de vaste pariteit, dat de voorbode van een officiële devaluatie is, toont overduidelijk aan dat alle concurrentievoordelen van de devaluatie in november 1967 en het gelijk blijven van de goudwaarde in decem ber 1971 thans verdwenen zijn. De sterke prijs- en kostenstijgingen in de laatste jaren die in onvoldoende mate door productiviteitsstijgingen werden opgevangen, hebben alle devaluatie-voordelen opgesnoept. Licht in de monetaire duisternis vormde het optreden van de E.E.G.-landen die vasthielden aan de Europese Mone taire Overeenkomst. In tegenstelling tot de monetaire crisis vorig jaar kon thans de eensgezindheid wel stand houden. Een bewijs dat de monetaire unie een grotere prioriteit bij het streven naar de Europese éénwording gekregen heeft. Wat behelst nu die monetaire overeenkomst? In herinnering wordt gebracht dat begin vorig jaar de E.E.G.-valuta's niet meer dan 1,2% ten opzichte van elkaar zouden gaan fluctueren. De internationale monetai re crisis die ingeluid werd met het zwevend worden van de Mark en de gulden, doorkruiste de uitvoering van het plan. Na het akkoord van Washington waarbij nieuwe wissel koerspariteiten en een vergrote bandbreedte - de marge waarbinnen de wisselkoersen mogen fluctueren - over eengekomen werd, kwam de Europese Commissie weder-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raiffeisen Boerenleenbank' | 1972 | | pagina 20