V
7
>-r
cy v
De heer Vondeling, indiener van de motie op de vorige
Algemene Vergadering, was de volgende spreker. Onder
grote aandacht hield hij zijn toespraak. Hij bespeurt een
onbehagen tegenover de concept-statuten, die naar zijn
mening de mogelijkheid tot bevoogding bieden. Velen zou
den naar zijn gevoel tegen de statuten stemmen, mits de
fusie daardoor niet in gevaar zou komen. De uitslag van de
stemming zal, zo vreest hij, een vertekend beeld geven van
wat er in de organisatie leeft. Want, aldus de heer Vondeling,
90 zal voorstemmen, maar daarvan koestert een deel
bezwaren. Voor het geval de vergadering tot fusie besluit,
doet de heer Vondeling een beroep op de leiding van de
nieuwe organisatie: laat ruimte voor democratische door
stroming naar boven. Tussen leiding en aangesloten ban
ken moet een sfeer van vertrouwen bestaan, met een grote
plaats voor eigen verantwoordelijkheid van de plaatselijke
banken, hun bestuur en hun directeuren. Dit zal een nieuwe
structuur ten goede komen. Hij wenst het bestuur en de
leden van de organisatie ook na de fusiebeslissing van harte
wijsheid toe.
De heer Zwart van de Raiffeisenbank Leeuwarden ver
schilt van mening met de heer Vondeling. Hij herinnert
aan de twee jaar, waarin al deze zaken besproken zijn.
Hij pleit ervoor het fusiebesluit met algemene stemmen
aan te nemen. We moeten niet alleen vertrouwen eisen,
maar we moeten ook vertrouwen schenken!
Deze sprekers worden door de heer Van Lijnden van
Sandenburg ieder afzonderlijk beantwoord. Speciaal het
door de heer Vondeling gegeven advies voor de toekomst
is door hem niet zonder instemming beluisterd. Hij kan
diens vrees voor de statuten tot op zekere hoogte begrijpen.
Na de fusie zullen de opmerkingen van de heer Vondeling
zeker ook de aandacht krijgen van de structuurcommissie,
die zich nader zal beraden over een aantal belangrijke
kwesties, welke ook door de heer Vondeling zijn aange
voerd.
Na de stemming, waarvan het resultaat met een hartelijk
applaus wordt ontvangen, spreekt de heer Van Beekhoff
een persoonlijk woord, dat de vergadering in stille aan
dacht aanhoort. Hij is voldaan over het besluit Als men
huiverig tegenover dit besluit stond, laat men het dan toch
loyaal uitvoeren, zonder zich vast te klampen aan eigen be
zwaren, zonder zich gefrustreerd te voelen. Hij citeert een
Engelse spreuk:
„Vertrouw op God, zie alles onder ogen en wees niet
bevreesd."
Volgend jaar vormen we een hele grote Centrale Bank.
Willen we ons daarbij op de borst kloppen, goed, maar
vergeet niet: noblesse oblige. We mogen wellicht de groot
ste zijn, maar laten we in elk geval onder de banken de
meest dienstvaardige zijn! (hartelijk applaus).