17
De Chileense president Salvador Allende (midden) tijdens
zijn openingsrede aan het begin van de
Unctad-conferentie in Santiago, Chili.
Links de secretaris-generaal van de V.N., Kurt Waldheim
rijk verre de voorkeur geeft aan een verhoging van de
veehouderijprijzen boven die van de graanprijzen. Dat
was voor Minister Lardinois een reden om te veronder
stellen dat deze graanprijsverhoging de laatste is in de
komende vijf jaar; pas in 1978, wanneer Engeland op
Europees niveau is, zouden de Britten aan een graan
prijsverhoging meewerken. Hoewel het in werkelijkheid
wellicht niet zo somber is gesteld, staat toch wel vast,
dat ons land met het streven naar een voorzichtig
prijsbeleid voor de veehouderij en een aanpassing van de
akkerbouwprijzen aan de inflatie, in een betrekkelijk
geïsoleerde positie zal komen. Het blijft dus voor de
Nederlandse minister van Landbouw zaak zoveel mogelijk
bondgenoten te zoeken, zowel bij de huidige E.E.G.-
partners als bij de nieuw toetredende leden.
Het Britse blad The Economist schreef n.a.v. de discussie
over de structuurvoorstellingen: de landbouwministers
schoppen Mansholts pet weer in het rond.
Het is de laatste keer, dat de heer Mansholt dit plagerige
spelletje voor wat betreft zijn landbouwvoorstellen heeft
moeten aanzien. Hij is inmiddels tot voorzitter van de
Europese Commissie gepromoveerd en een aantal van
zijn richtlijnen voor het structuurbeleid is aanvaard.
Bij besluiten in de E.E.G. past natuurlijk altijd een
gezonde dosis twijfel: de uitvoering ervan door de
nationale regeringen is niet altijd even precies en soms
zal men trachten zich onder de E.E.G.-bepalingen uit te
werken. Het is echter onmiskenbaar dat deze weken in
alle E.E.G.-landen nauwkeurig nagegaan wordt hoe de
structuur-richtlijnen in het nationale structuurbeleid inge
past moeten worden. Voor een land als Italië komen hele
nieuwe zaken aan de orde, zoals een saneringsregeling
voor oudere boeren, medewerkende gezinsleden en ar
beiders. De modernisering van de landbouwbedrijven
wordt in de E.E.G. op eenzelfde voet geschoeid; er zal
niet zozeer meer gebeuren (zeker niet in ons land) want
daar is het geld niet voor aanwezig, maar er ontstaat een
zekere uniformiteit. Ook de omscholing en beroepsoplei
ding zal via de geldbuidel onder Europese invloed
komen.
Er is een nieuwe basis gelegd voor Europees beleid;
wanneer de Europese Gemeenschap verder groeit, - en
waarom zou dat niet gebeuren? - dan zal dit beleid
verder worden ontwikkeld, ook al zal dr. Mansholt er niet
meer de drijvende kracht van kunnen zijn.
Met gebalde vuisten stond hij voor het raam en tuurde
verbeten naar de donkere, voortjagende wolken, die als
een dreigend leger over de grauwe polder trokken.
Gisteren was het dus gebeurd, dat verschrikkelijke
waartegen hij zo met hart en ziel had gestreden. Na bijna
vijfenzeventig jaar zou het nu gedaan zijn. Somber en met
het hoofd gebogen slofte hij naar de tafel, waarop het
theelicht stond te walmen onder de beroete koffiepot.
Zijn gedachten bleven voortmalen rond dat ene gebeuren.
Terwijl hij lusteloos op een droge snede brood kauwde
zag hij het allemaal voor zijn geestesoog opdoemen.
Hoe langzamerhand de vrijheid zou verdwijnen, niet
ineens, o nee, daarvoor waren ze te slim. Voorzichtig en
sluipend, zodat de kortzichtige broeders het niet eens
zouden bemerken. Net zoals gisteren.
Toen hij zich een kop lauwe en slappe koffie inschonk,
zag hij niet zonder zelfspot dat zijn handen trilden.
In de keuken hoorde hij zijn vrouw en op de trap
kindervoetjes. Ze kwamen wat stil binnen alsof ook zij
het onheil voorvoelden.
Die arme kinderen Het was alsof er iets in hem brak
en voor de verbijsterde ogen van de kleinen zeeg hij
ineen, snikkend met grote halen. Zijn lichaam schokte in
de stoel en achter de eeltige knuisten hoorden ze hem
knarsetandend weeklagen: Waarom, ach waarom
Een gure regenvlaag sloeg kletterend tegen de ruiten.
Met een kwiek gebaar sprong hij uit het brede bed. In
twee stappen was hij bij het raam en wierp het open.
Een vrolijke zon begroette hem en hij ademde diep de
lentelucht in. Boven de frisgroene polders dreven lustige
schapewolkjes en van beneden kwam de geur van vers
gezette koffie. Hij hoorde zijn vrouw zingen in de keuken.
Wat een prachtige dag vandaag en ook, wat een
historische dag. Gisteren was het dus gebeurd. Na
vijfenzeventig jaar was dan eindelijk de eenheid hersteld.
Nu stond niets ze meer in de weg om gezamenlijk het
brede en zonnige pad verder af te gaan. Het zou goed
werken zijn straks in die ene en hechte organisatie.
Hij kon het wel uitjubelen als hij eraan dacht. Een
grootse tijd, waarin hij leefde. Trots kon je erop zijn deel
uit te mogen maken van zo'n organisatie, zo'n machtig
bolwerk, waarin plaats was voor allen.
Hij hoorde hoe de kinderen naar beneden dartelden en
volgde hen. In de keuken stond zijn vrouw met de
jongste op de arm. Hij tilde zijn dochtertje op en sloeg
met een glimlach zijn arm om de schouders van zijn
geliefde. Door de open deur plensde het zonlicht naar
binnen en ze konden het gekwinkeleer horen van de
vogels in de bebloesemde boomgaard.
Ze keken elkaar even diep in de ogen en er was een
moment van gelukkig zwijgen.
Ik heb gebakjes besteld voor straks bij de koffie, zei ze
om de stilte te verbreken. Buiten begonnen de kerkklok
ken melodieus te luiden.
Ik bied de lezers hierbij gaarne dit historische keuzepak
ket aan. De niet gewenste versie kunt U door wegknip
pen, afscheuren of simpelweg doorkrassen laten verdwij
nen. Wie niet onmiddellijk een beslissing wil nemen kan
de operatie desgewenst nog enkele jaren uitstellen.
Cas Sier