tractor
pelgrims
32
reis naar india
koeien tegen; wanneer er eentje midden op straat gaat
zitten, stagneert die het hele verkeer. Het Hindoeïsme
met zijn strenge leer over de wedergeboorte beschouwt
sommige dieren als onschendbaar, omdat ze de dragers
van een bepaalde fase van de reïncarnatie kunnen zijn.
Het doden van een heilig dier zou de last van de
wedergeboorte van zo iemand ondraaglijk verlengen. Dit
geldt echter niet voor alle dieren van India, met name
niet voor de karbouw.
Van de rond 200 miljoen runderen zijn er op zijn minst 150
miljoen trekdier of melkkoe. Omdat elk stukje land, dat er
maar enigszins voor in aanmerking komt, voor de
graanbouw wordt gebruikt, gaat dit grote runderbestand
de beschikbare oppervlakte grasland verhoudingsgewijs
ver te boven. Verbetering van de vlees- en vooral van de
melkvoorziening kan slechts tot stand komen door verbe
tering van het ras. Terwijl de Europese koe jaarlijks met
gemak 2.000 liter melk produceert, levert haar Indiase
collega jaarlijks gemiddeld maar 200 liter.
Ook in het volgende dorp hangt nog de stank van dode
koeien. Kinderen spelen er in een waterplas; een buffel
sjokt rond een waterput; op een lemen muurtje liggen als
honderden grote schildpadden de koeievlaaien te drogen
- het is bijna de enige brandstof voor de open fornuizen
vóór de boerenhutten. Een oude boer ligt op een bed.
Een moeder in een blauw katoenen sari laat zich
bereidwillig met haar kind op de arm fotograferen. Niet
één keer houdt ze - zoals meestal het geval is - de
hand op voor een paar rupies. De mannen zijn aan het
werk op de akkers; ze dorsen, ploegen en zaaien.
Rustdagen kennen ze niet; alleen de belangrijke - soms
dagen achtereen durende - jaarlijkse feesten.
Het leven van een Indiase boer bestaat uit werken: van
's morgens vroeg tot 's avonds laat. De mannen zijn
vriendelijk en opgewekt, de elegante, donkere vrouwen
lieftallig. Een zinnig gesprek kan ik nauwelijks met hen
beginnen. Ik kan slechts de groet „Namaste" brengen,
waarbij men de handen ter hoogte van het gezicht te
samen vouwt. In een tweede dorp ronkt een tractor in
een stofwolk; het is de trots van de dorpsgemeenschap.
Hij helpt bij het ploegen van de akkers en brengt de
aardnotenoogst en balen jutevezels naar de pas gebouw
de voorraadschuur. Ook India's landbouw verandert.
Agra is beroemd vanwege Taj Mahal, het mooiste
grafmonument ter wereld. Een Mogol-vorst liet het bou
wen voor zijn vrouw, toen zij na het twaalfde kind stierf.
Vanuit de verte lijkt de architectuur bijna speels, totdat
men enigszins verbaasd voor een 90 meter hoog gebouw
staat. Het is een juweel van wel honderd soorten
marmer, bezet met tienduizenden edelstenen.
We vliegen naar Benares, het centrum van het Hindoeïs
me. Door de straten krioelen duizenden pelgrims, wier
zonden worden vergeven door bij zonsopgang een bad
te nemen in het heilige water van de Ganges. De
volgende morgen haalt mijn chauffeur me al om vijf uur
op voor een boottocht op de rivier. In het ochtendgloren
staan duizenden gelovigen tot de heupen in het modderi
ge, lauwe water. Ze gieten het over hun hoofd, wassen
zich ermee of drinken het. Je hoort het gemurmel van
ontelbare gebeden. Op in de rivier vooruitstekende
steigers zitten Saddhoes te mediteren, ze 'hebben een
rood Shivateken op hun voorhoofd. Het hoogste gebod
voor een Hindoe is de liefde voor elk schepsel. Alleen
dat kan de zondige ziel bevrijden van steeds maar
nieuwe wedergeboortes. Dat deze godsdienst min of
meer wordt overheerst door allerlei magische riten en
het geloof in honderden halfgoden, is een grote tragedie
in de ontwikkeling van het Indiase volk.
(wordt vervolgd)
