uit onze
historie
vruchtbaar idealisme
40
Het was voor ons platteland ronduit een zegen dat het
idealisme van Raiffeisen niet - zoals het jammerlijke
geval is met vele idealismen - te pletter liep tegen
onoverwinnelijke onwil maar vanaf het begin aan wortel
schoot in ,,wèl toebereide aarde" en zodanig dat de
wortels zich ook tot over onze grenzen vertakten.
De groei van de boom bóven de aarde (om de
beeldspraak nog even vol te houden) was niet direct
bijzonder opvallend en wijds, want wat in de eerste
plaats noodzakelijk was om de armoede ten plattelande
te keren (met name dus de wil om de bedrijfsvoering met
minder traditie en méér verstand ter hand te nemen) werd
niet overal met gejuich, maar wél dikwijls met
tegenwerking en wrevel tegemoet getreden, juist door die
achtergeblevenen en onontwikkelden die het meest met
verbetering gebaat zouden zijn (maar dat is een niet
onbekend beeld op velerlei terrein!)
De ledenlijst van de Noordbrabantsche Maatschappij van
Landbouw uit die tijd vertoont vele namen van landheren,
notarissen en „grote" boeren; de „kleintjes" lieten het
afweten.
Wellicht waren ze al te veel murw gemaakt, te veel
moegestreden.
Deze vermoeiden zouden echter warm mededogen gaan
ontmoeten.
Zoals Raiffeisen een fel begeesterd idealist was, zetten
ook hier te lande strijders voor betere
levensomstandigheden zich volkomen in en dat niet om
eigen gewin.
DE START
„Indien iemand zegt: Ik heb God lief, en zijnen broeder
haat, die is een leugenaar".
Joh. 4
"Die liebevolle Fürsorge der besitzenden Klassen für die
Aermerenist das einzige Mittel, die rechte
Innung der Zukunft zu begründen.
Das istchristlicher Sozialismus"
Raiffeisen 1887
En daar kunnen wij het dan wel weer mee doen.
Tb. 1972