financieel overzicht 20 v.s. Hoewel het inmiddels twee maanden geleden is dat de monetaire autoriteiten van de „Groep van Tien" het eerste akkoord met betrekking tot de oplossing van de internationale monetaire impasse bereikten, lijkt het ons toch zinvol nog even stil te staan bij de in Washington D.C. behaalde resultaten. 1. De Amerikaanse minister van Financiën, Conally, stem de toe de goudprijs van $35 per troy ounce tot $38 te verhogen. Vermeldenswaard is het feit dat in tegenstelling tot andere landen de Amerikaanse wetgeving voor een verandering van de goudprijs de goedkeuring van het Congres vereist. Met deze devaluatie van de Amerikaan se dollar met 7,89% en met enkele revaluaties van andere valuta's wil de Amerikaanse regering de beta lingsbalans, die al jaren een tekort vertoonde, weer in evenwicht brengen. 2. Voorts kwamen de ministers en de presidenten van de centrale banken een onmiddellijke herziening van de pariteiten overeen: Oude Nieuwe Mutatie pariteit pariteit in 1,00 1,00 Japan 360 308 16,88 Duitsland 3,66 3,2225 13,56 Nederland 3,62 3,2447 11,57 België 50 44,8159 11,58 Engeland 1 2,40 1 2,6057 8,57 Frankrijk 5,5542 5,1157 8,57 Italië 625 581,50 7,48 Canada 1,0811 zwevend Denemarken 7,50 6,98 7,45 Noorwegen 7,1429 6,6454 7,49 Zweden 5.1732 4,8129 7,49 Zwitserland 4,0841 3,8400 6,36 Deze herziening van de pariteiten beoogt in feite niets anders dan een regulering van de handels- en kapitaal stromen, in de hoop dat ze een klimaat scheppen tot het bereiken van een permanent evenwicht. Opvallend is, dat sommige landen een overeenkomst aangegaan zijn: de Benelux-landen revalueerden hun valuta's met 2,76% en de Scandinavische drie devalueer den met 1 Wat betreft het gedrag van de Benelux- partners, sommige deskundigen zien in dit gezamenlijk optreden de eerste aanzet tot verdere samenwerking op monetair terrein tussen de drie landen. Minister Nelissen deelde de Tweede Kamer mede, dat De Nederlandsche Bank door de nieuwe hogere guldenpariteit een verlies van ongeveer 300 min op haar goud- en deviezenvoorraad heeft geleden. Op de goudvoorraad werd zo'n 180 min verloren, terwijl het verlies op de deviezenvoorraad 120 min bedroeg waarop de winst op de voorraad ten opzichte van de gulden opgewaardeerde D. Marken en Yens in mindering is gebracht. Over de cijfers van de koersherzieningen valt nog weinig te zeggen. Praktisch elke delegatie toonde zich na afloop tevreden over de nieuwe pariteiten. Toch liet de gezag hebbende „The Economist" zich nogal sceptisch uit over de te lage opwaardering van de Duitse Mark, en zij spreekt dan ook de vrees uit dat het beeld van nieuwe wisselkoersen niet al te lang onveranderd zal blijven.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raiffeisen Boerenleenbank' | 1972 | | pagina 22