goede houding inzoomen en hij geeft alleen een beeld weer, geen geluid. Vandaar de noodzaak van aparte luidsprekers of „geluidszuilen". Maar hoe dat technisch ook verloopt, in de les lokalen leren de cursisten zowel van de goede elementen in eikaars optreden als van de fouten die ieder maakt. Bovendien wordt ieders optreden op de band vast gelegd, en later nog eens vertoond en met de optredende cursisten besproken. Dit audio-visuele systeem, waarbij men de eigen fouten ziet en hoort, wordt echter niet alleen gebruikt ter herhaling van vast- in eigen studio is". Wat moet de man met zulke reizen? En wat moet de bank met zo' cliënt? In de leslokalen wordt die hele ontmoeting in woord en beeld gevolgd door de mede cursisten: zij horen het gesprek via luid sprekers en ze zien het op monitoren. De meest typische eigenschappen van een „monitor" zijn misschien minder bekend dan de benaming van het toestel. Een monitor ziet er in alle opzichten uit als een normaal televisietoestel, maar er zijn twee belangrijke verschilpunten: de monitor eist een draadverbinding en is dus alleen geschikt voor een gesloten systeem. Regisseur Fons Groenland achter zijn regietafel (onder); Annette Widdershoven in actie als cameravrouw" (rechts); onmisbare studioattributen: de videorecorder (links) en de documentencamera (rechts boven). gelegde lessen en ten behoeve van het baliewerk. Het is ook van nut bij de scho ling van onze reis-informatrices, die im mers spreekbeurten moeten vervullen. Zo speelt het ook een rol bij de training van verzekeringsadviseurs die in efficiënte ge sprekken, slagvaardig hun argumenten naar voren moeten brengen. Van groot belang is het systeem bij de training van de serveersters die op onze centrale kan toren te Amstelveen, Eindhoven en Utrecht in dienst zijn. Zij leggen dagelijks vele kilometers af en de ervaring heeft geleerd dat de vermoeidheid die dit voortdurende lopen teweegbrengt, tot veel kleinere pro porties kan worden teruggebracht door een juiste manier van lopen en serveren. Die wijze van lopen kunnen zij nu leren dank zij dit t.v.-systeem en de daarbij mogelijke zelfcontrole. Misschien behoren zij tot de meest dankbare cursisten. Bij dat alles speelt de regisseur, de heer Fons Groenland, een centrale rol. Hij is van origine foto-lithograaf en grafisch ont werper en een verdienstelijk tekenaar, zo wel binnen als buiten de studio. Anders dan bij het toneel geeft hier de regisseur doorgaans geen instructies aan de „ac teurs": daarvoor zijn andere vakmensen ingeschakeld: eigen bank-, reis- en ver zekeringsdeskundigen. Alleen via de balie telefoon kan de heer Groenland in het „spel" van een cursist ingrijpen, bij voor beeld voor het geven van een aanwijzing. In hoofdzaak geeft de regisseur, van achter zijn regietafel, opdrachten aan zijn assis tente aan de camera, mejuffrouw Annette Widdershoven. Zij, de „camera-vrouw" hoort hem door een koptelefoon. Zijn op drachten geeft hij in een vakjargon met uitdrukkingen als: „pan naar links", „hot spot", ,,close-up graag", „wilt U in zoomen" en dergelijke. H( is ook de regisseur die bepaalt welk beeld en welk geluid hij aan de cursisten doorgeeft. Op dat punt kan hij kiezen tus sen de opnamen van alle drie de camera's. Twee daarvan zijn vóór hem zichtbaar op schermen die bij de regietafel horen, het derde ziet hij op een aparte monitor naast de derde camera, die een documenten camera is. Ook kan hij de beelden „men gen" door van elk beeld alleen het meest pakkende gedeelte door te geven. Op een scherm vóór zich ziet hij zelf het resultaat van die trucage, terwijl een volgend scherm hem toont welk beeld „actual" is, dat wil zeggen zichtbaar is in het les lokaal. Uit de hele opzet en uit alle details blijkt hoe hier de techniek de mens dient. Het is een fascinerend geheel waarmee de hier werkende staf voor de banken resultaten kan bereiken waarover tot voor kort niet werd gedroomd.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raiffeisen Boerenleenbank' | 1972 | | pagina 34