goede houding
inzoomen
en hij geeft alleen een beeld weer, geen
geluid. Vandaar de noodzaak van aparte
luidsprekers of „geluidszuilen". Maar hoe
dat technisch ook verloopt, in de les
lokalen leren de cursisten zowel van de
goede elementen in eikaars optreden als
van de fouten die ieder maakt. Bovendien
wordt ieders optreden op de band vast
gelegd, en later nog eens vertoond en met
de optredende cursisten besproken.
Dit audio-visuele systeem, waarbij men de
eigen fouten ziet en hoort, wordt echter
niet alleen gebruikt ter herhaling van vast-
in eigen studio
is". Wat moet de man met zulke reizen?
En wat moet de bank met zo' cliënt?
In de leslokalen wordt die hele ontmoeting
in woord en beeld gevolgd door de mede
cursisten: zij horen het gesprek via luid
sprekers en ze zien het op monitoren. De
meest typische eigenschappen van een
„monitor" zijn misschien minder bekend
dan de benaming van het toestel.
Een monitor ziet er in alle opzichten uit
als een normaal televisietoestel, maar er
zijn twee belangrijke verschilpunten: de
monitor eist een draadverbinding en is dus
alleen geschikt voor een gesloten systeem.
Regisseur Fons Groenland
achter zijn regietafel (onder);
Annette Widdershoven in actie
als cameravrouw" (rechts);
onmisbare studioattributen:
de videorecorder (links) en de
documentencamera (rechts boven).
gelegde lessen en ten behoeve van het
baliewerk. Het is ook van nut bij de scho
ling van onze reis-informatrices, die im
mers spreekbeurten moeten vervullen. Zo
speelt het ook een rol bij de training van
verzekeringsadviseurs die in efficiënte ge
sprekken, slagvaardig hun argumenten
naar voren moeten brengen. Van groot
belang is het systeem bij de training van
de serveersters die op onze centrale kan
toren te Amstelveen, Eindhoven en Utrecht
in dienst zijn. Zij leggen dagelijks vele
kilometers af en de ervaring heeft geleerd
dat de vermoeidheid die dit voortdurende
lopen teweegbrengt, tot veel kleinere pro
porties kan worden teruggebracht door
een juiste manier van lopen en serveren.
Die wijze van lopen kunnen zij nu leren
dank zij dit t.v.-systeem en de daarbij
mogelijke zelfcontrole. Misschien behoren
zij tot de meest dankbare cursisten.
Bij dat alles speelt de regisseur, de heer
Fons Groenland, een centrale rol. Hij is
van origine foto-lithograaf en grafisch ont
werper en een verdienstelijk tekenaar, zo
wel binnen als buiten de studio. Anders
dan bij het toneel geeft hier de regisseur
doorgaans geen instructies aan de „ac
teurs": daarvoor zijn andere vakmensen
ingeschakeld: eigen bank-, reis- en ver
zekeringsdeskundigen. Alleen via de balie
telefoon kan de heer Groenland in het
„spel" van een cursist ingrijpen, bij voor
beeld voor het geven van een aanwijzing.
In hoofdzaak geeft de regisseur, van achter
zijn regietafel, opdrachten aan zijn assis
tente aan de camera, mejuffrouw Annette
Widdershoven. Zij, de „camera-vrouw"
hoort hem door een koptelefoon. Zijn op
drachten geeft hij in een vakjargon met
uitdrukkingen als: „pan naar links", „hot
spot", ,,close-up graag", „wilt U in
zoomen" en dergelijke.
H( is ook de regisseur die bepaalt welk
beeld en welk geluid hij aan de cursisten
doorgeeft. Op dat punt kan hij kiezen tus
sen de opnamen van alle drie de camera's.
Twee daarvan zijn vóór hem zichtbaar op
schermen die bij de regietafel horen, het
derde ziet hij op een aparte monitor naast
de derde camera, die een documenten
camera is. Ook kan hij de beelden „men
gen" door van elk beeld alleen het meest
pakkende gedeelte door te geven. Op een
scherm vóór zich ziet hij zelf het resultaat
van die trucage, terwijl een volgend
scherm hem toont welk beeld „actual" is,
dat wil zeggen zichtbaar is in het les
lokaal.
Uit de hele opzet en uit alle details blijkt
hoe hier de techniek de mens dient. Het
is een fascinerend geheel waarmee de hier
werkende staf voor de banken resultaten
kan bereiken waarover tot voor kort niet
werd gedroomd.
