30
een interview
rffpi t
KM
Het Amstelveens Weekblad bracht op 25
november een uitgebreid interview met de
heer Raadschelders. Men komt na de le
zing van dit artikel licht in de verleiding
om het in zijn geheel over te nemen, om
dat de scheidende directeur van de Am-
stelveense bank er een aantal behartens-
waardige dingen in zegt over zijn werk en
over de maatschappelijke vraagstukken
van vandaag.
In de inleiding van het interview wordt
gesteld, dat Raadschelders de Raiffeisen-
bank tot een begrip heeft gemaakt in Am
stelveen en omstreken.
Gevraagd naar zijn jeugd en de gebeur
tenissen die van invloed zijn geweest op
zijn latere leven antwoordde hij, dat zijn
sollicitatie bij de bank niet bepaald dat
gene was wat hij als jongen had geam
bieerd. Door zijn slechte gezondheid was
het beroep van zijn vader - bakker - voor
hem niet weggelegd en hij moest het
„kalmer aan doen". Zijn fantasieën gingen
van onderwijzer tot burgemeester.
Het werd jongste bediende bij de bank.
Veel zelfstudie maakte hem na enkele ja
ren tot de allround kracht aan wie men -
eerst tijdelijk, later definitief - de functie
van directeur gaf van de in de dertiger
jaren nog sterk agrarisch gerichte bank.
Een tijdperk, waarin vooral de werkloos
heid en de prijsvorming in de agrarische
sector veel problemen opleverden en de
jonge directeur midden in het maatschap
pelijke leven kwam te staan en zich inzette
voor de agrariërs en hun positie in de
volkshuishouding, juist in die jaren zo
sterk ondergewaardeerd.
Werken bij de coöperatieve bank brengt,
zo zei de heer Raadschelders desgevraagd,
twee dingen mee: volledige dienstbaarheid
en een stuk idealisme. Hij heeft steeds ge
probeerd waar te maken, hetgeen de or
ganisatie uitdraagt: geld van de gemeen
schap via de bank weer terugbrengen bij
die gemeenschap om de leefbaarheid te
vergroten.
De heer Raadschelders heeft voor zijn op
stelling in de maatschappij veel steun ge
had aan zijn geloof. Hij kan zich echter
indenken dat vele jongeren onkerkelijk
zijn, omdat ze de ouderen verwijten, dat
ze niet veel terecht hebben gebracht van
de maatschappij.
Begrippen als werkgever en werknemer
vindt hij erg ongelukkig gekozen als ze
gebruikt worden om twee tegenover elkaar
staande groepen te benamen. Hij is voor
uitvoerig overleg, maar stelt wel dat de
man die de volle verantwoording draagt
ook de beslissing moet nemen.
De directeur is overigens allang niet meer
het visitekaartje van een bedrijf. Het eerste
contact is er bij onze banken bijvoorbeeld
steeds met de medewerkers van de balie.
Hij heeft altijd met plezier gewerkt en me
de gelegenheid gekregen iets te zijn voor
de gemeenschap, omdat de snelle ontwik
keling van Amstelveen kansen gaf op vele
gebieden. Bestuur en Raad van Toezicht
van de bank boden hem steeds alle kans
zijn werk naar eigen inzicht te verrichten.
Hij vindt de acties tegen de milieuveront
reiniging bijzonder waardevol en gelooft
niet, dat we bergafwaarts gaan. Uit alles
wat thans wordt gedaan zal een zeer leef
baar milieu tevoorschijn komen.
Hij is er dankbaar voor, dat hij nog veel
prettige dingen kan gaan doen in zijn vrije
tijd. Blijft naast het uitleven van zijn hob
by's toch nog veel maatschappelijke func
ties bekleden.
Doet dat in de overtuiging dat zijn opvol
ger kan rekenen op de steun van een
jonge en enthousiaste staf.
Links:Buurman" Dreschter,
directeur van de Raiffeisenbank
Sloten-Badhoevedorp
in een tête a tête met mevrouw
Raadschelders.
Rechts:
Samen gauw de oorkonde lezen.
