kers in d'een of andere hoek", zal kunnen billijken
dat er bepaalde vermoedens bestaan. Want dit sig
nalement komt immers aardig overeen met de on
bekende „ruitentikker" van Meerzicht.
Het is overigens maar goed dat de Sint weer
vertrokken is, want met al dat gesjouw over daken
en donkere goten, zal wel geen goed alibi mogelijk
zijn ook.
En voor het weer vijf december is, zijn we 't alle
maal allang vergeten!
AMATEUR WIELRENNER BIJ RAIFFEISENBANK
„DE EGMONDEN"
Op de assurantie-afdeling van de Raiffeisenbank
„De Egmonden" werkt de bekende amateurwiel
renner Dirk Groen uit St. Pancras (N.-H.).
In de morgenuren is hij werkzaam op de bank, in
de middaguren maakt deze amateur vele trainings
kilometers.
In 1965 begon Dirk Groen als adspirant, vervol
gens fietste hij twee jaar als nieuweling en zojuist
heeft hij zijn vierde jaar als amateur afgesloten.
Thans volgt hij een schaatstraining om zijn conditie
op peil te houden, waarna hij in februari 1972 weer
met de fietstraining begint. Het afgelopen seizoen
reed Dirk Groen in de Caballero-ploeg, waarvan
hij ook in 1972 deel zal uitmaken.
Ondanks het feit, dat hij zoals hij zelf zegt
nog vaak een overwinning verspeelt omdat hem een
goede eindsprint ontbreekt en hij tijdens het voor
bije seizoen wat tegenslag had door een valpartij in
de Ronde van de Haarlemmermeer, waarbij hij een
sleutelbeen brak, realiseerde hij dit jaar drie over
winningen, namelijk in twee criteria (Ronde van
Esch en Ronde van 't Zand) en in de klassieker Vier-
stromenlandronde over 180 km.
Voorts werd hij viermaal tweede, achtmaal derde,
zesmaal vierde en achtmaal vijfde en behaalde bo
vendien nog veertienmaal een andere klassering bij
de eerste tien.
Dat zijn kwaliteiten niet onopgemerkt bleven,
blijkt wel uit het feit, dat Dirk Groen werd geselec
teerd voor drie etappewedstrijden: de Ronde van
Nederland (geen goede klassering door ziekte), de
Ronde van Schotland (tweede plaats in zware berg
etappe en zestiende in de eindklassering) en de
Ronde van België. In deze laatste wedstrijd was
Dirk Groen uitstekend op dreef, want tot de vijfde
etappe bezette hij de tweede plaats. Door materiaal-
pech verspeelde hij deze goede klassering in de
laatste twee etappes.
Hoeveel er van de renners wordt gevraagd blijkt
wel uit het volgende sportverslag, overgenomen uit
„Kennemerland".
„Een striemende wind, bittere kou en bijna voort
durend neergutsende regen maakte deze etappe tot
een kille hel voor alle renners. Door heftig klappe
rende tanden en hevige rillingen konden de meeste
renners onmiddellijk na de verschrikkingen van deze
etappe geen woord uitbrengen. Pas vele minuten na
dat Dirk Groen over de eindstreep was gegaan kon
hij in een verwarmd busje van zijn ploeg Caballero
stamelen: „Wat een verschrikkelijke kou. Ik heb
geen gevoel meer in mijn benen." Masseur Sjeng
Collard moest hem in zijn trainingspak helpen.
Niettemin had Groen de voorspellingen van
ploegleider Gerard Peters uit Haarlem wel waarge
maakt.
„Ik verwacht in deze ronde 't meeste van Dirk
Groen, die een sterk moraal en een uitstekende con
ditie heeft," had Peters gezegd. Maar Groen klaag
de: „Als die ellendige regen er niet was geweest,
zou ik misschien nu leider zijn. Ik moest twee keer
zoveel doen als die anderen uit de kopgroep. Er
kwam niet alleen water maar vaak ook opspattende
517
