mm Ga je één van de beide Centrale Banken in Eind hoven of in Utrecht bezoeken, dan maak je de reis, al naar gelang persoonlijke voorkeur, per trein of per auto. Maar op die mooie augustusmiddag zat je in ie der geval in de trein. De reis begon op je eigen Centrale Bank of die in Utrecht of Eindhoven staat, vertellen we niet: het maakt geen enkel ver schil en het doel was het centrum van Amster dam. Daar is een auto een blok aan het been, maar daar is gevestigd onze eigen nieuwe Coöperatieve Raiffeisen-Boerenleenbank W .A. Amsterdam, wat een stad! Je kent het goed van vroeger, maar ondanks het hernieuwde weerzien, weet je wat je voor Amsterdam bent: de provinciaal uit Eindhoven of Utrecht. Grinnekend accepteer je dat en je loopt het centrum maar eens in. Langs de straatmuzikant op de brug bij het Victoria-Hotel dezelfde van vroegerHij lijkt er in ieder geval op. Op het Damrak kijk je je ogen uit. De terrasjes zit ten vol en het is een va et vient van lieden van diverse pluimage, heel gewone naast exotisch ge klede en zelfs zeer buitengewoon uitgedoste lieden. Het internationale pêle-mêle, dat de buitenmens zo graag eens wil zien! Hij komt vooral aan zijn trek ken bij het kantoor van American Express, waar de bloem van de Amerikaanse jeugd zich heeft verza meld om vóór het vertrek naar de States overtollige auto's, motor-bikes, fietsen, muziekinstrumenten en wat niet al, met grote borden ,,for sale" aan te bie den. De dollar is kennelijk een tikkeltje minder waard. Maar wij moeten naar de Herengracht. Langs een omwegje komen we er. Het Dammonument met zijn omhang is al nauwelijks nieuws meer en je slaat snel de richting van de grachten in. Amsterdam is de enige stad die altijd mooi is om naar te kijken, onverschillig welk jaargetijde of weertype. De stemming kan echter steeds verschil len. Nu is het die van de uitbundige, zonovergoten zomer, die de bomen langs de Singel prachtig doet harmoniëren met het opvallend grasgroene water van de Singelgracht. Waar vind je water van die kleur in heel de provincieIk weet het niet, maar bijzonder is het wel, want het groen kleeft aan de kademuren tot een heel eind boven de waterspiegel. Op een zolderschuit zit zowaar iemand te vissen. Zo te zien heeft hij beet, maar het snoer staat zo

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1971 | | pagina 11