wat ons bezighoudt van de positie van de dollar (zie Financieel Over zicht) en het stoppen van het gapende gat in de betalingsbalans. Beliep het tekort op de V.S.-beta lingsbalans gedurende 1970 „slechts" 3,8 miljard, de eerste 8 maanden van dit jaar leverden reeds een tekort op van circa 9,6 miljard, terwijl bange vermoedens gingen in de richting van een tekort van 23 miljard op jaarbasis. Tekenend voor de situatie was het feit dat de handelsbalans voor dit jaar een tekort zou gaan vertonen, hetgeen sedert 1893 niet meer was voorgekomen. Tegen de achtergrond van deze ontwikkeling is het instel en van een 10 percent invoerheffing ver klaarbaar, zij het, dat deze eenzijdige en protectio nistische daad soortgelijke reacties kan uitlokken. Het is duidelijk dat het streven naar een vrijere internationale handel door Nixon's besluit een ge voelige klap heeft opgelopen. Bij het nemen van zijn beslissing heeft de presi dent gebruik gemaakt van bevoegdheden welke voortvloeien uit de Trade Expansion Act van 1962. Krachtens deze wet kreeg hij de bevoegdheid toegestane verlagingen van invoerrechten op te schorten en eventueel invoerrechten te verhogen. De speelruimte voor de president wordt aange geven door de Smoot-Hawley Tariff Act van 1930 en door de maxima vastgesteld door het Congres. Het is dus niet zo, dat de indrukwekkende lijst van invoerrechten over de gehele linie een toe name van 10% zal laten zien. In vele gevallen vormen de bovengenoemde grotendeels uit 1934 daterende maxima een be grenzing voor de te verhogen tarieven. Daar komt bij dat onder kwantitatieve restricties vallende produkten, waaronder een aantal agrari sche produkten, niet onder de verhoging vallen. Het effect van de maatregel is nogal verschillend en wordt bepaald door de mate waarin een land af hankelijk is van zijn exporten naar de Verenigde Staten en van de aard van de geëxporteerde pro dukten. Het zwaarst getroffen worden Canada en Japan, die voor circa 35 respectievelijk 31 van hun totale export afhankelijk zijn van de Verenigde Staten. Hierbij dient vermeld te worden dat Japan zich tot nu toe ook tamelijk protectionistisch heeft op gesteld. Duidelijk minder afhankelijk van exporten naar de Verenigde Staten zijn de verschillende West- europese landen, welke met uitzondering van Italië minder dan 10% van hun exporten op de Ver enigde Staten richten. Komen wij dichter bij huis dan blijkt dat van onze export in 1970 slechts 4,3% naar de Verenigde Staten ging. Op een totale export naar Amerika van 1.832 miljoen vormden vlees in blik 271,6 miljoen) en elektrotechnische apparaten 193 miljoen) de be langrijkste produkten. De spreiding van de produkten maakt dat het effect van Nixon's maatregel moeilijk is te voor zien. Bepaalde sectoren zullen het extra moeilijk krijgen, zoals bij voorbeeld de bloembollensector. Zonder twijfel zal deze importheffing invloed hebben op de wereldhandelsstromen. De Verenig de Staten nemen van de wereldimporten nog altijd circa 12,5% voor hun rekening. De getroffen landen zullen mogelijk elders een afzetgebied zoeken of met soortgelijke maatrege len reageren. Anderzijds kan deze situatie een extra impuls zijn voor een nauwer internationaal overleg ten aanzien van een hernieuwde wederzijdse afbraak van tariefnormen. 354

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1971 | | pagina 8