best kan weergeven met het Engelse woord „brain
storming", is het logisch dat de ene gedachte weer
door een andere wordt gevolgd. Wanneer bij
voorbeeld over het al dan niet bindend zijn van
het rente-advies in het begin de gedachte was ge
vormd om afwijkingen van het advies mogelijk te
maken door goedkeuring van exploitatiebegrotin
gen, waarin aan de hand van de rentabiliteits- en
solvabiliteitspositie en de personeelsformatie be
paalde rentetarieven zouden worden goedgekeurd,
is ook deze gedachte weer gewijzigd en door een
andere gedachtengang gevolgd. Daarbij gaat men
ervan uit, dat de bestuursorganen van de plaatse
lijke banken zelf een grote verantwoordelijkheid
voor de gang van zaken bij hun bank hebben en
voelen. Daarom is in een volgend stadium de ge
dachte gerezen om exploitatiebegrotingen te doen
indienen en alleen wanneer binnen een bepaalde
termijn zou blijken dat deze aanleiding kunnen
geven tot verschillen van inzicht, een gesprek tus
sen vertegenwoordigers van de Centrale Bank en
de betrokken plaatselijke bank te doen plaats
vinden.
Ik geef u dit alleen als voorbeeld om u aan te
tonen dat ernstig wordt gezocht naar oplossingen
voor organisatorische verhoudingen, die een uit
gangspunt kunnen vormen voor de daarop vol
gende gesprekken met vertegenwoordigers van
beide organisaties.
Ik zou ook andere voorbeelden kunnen noemen,
zoals de procedure bij de benoeming van een
directeur van een plaatselijke bank of de wijziging
van werkgebieden aldus spreker. Ik wil in deze
vergadering echter niet op deze hele problematiek
ingaan, omdat ik dan zou vooruitlopen op een
discussienota, die nog niet klaar is. Ik wil u slechts
verzekeren dat deze problematiek ernstig wordt
bezien om in de genoemde colleges uitgangspunten
te vinden voor de gesprekken met de vertegen-
258
