voegdheden overgedragen worden aan een boven
nationaal orgaan. In het verslag denkt men hierbij
aan twee beslissingscentra op economisch en mo
netair gebied. Met betrekking tot het economisch
beleid moet dit beslissingscentrum in staat gesteld
worden om in het belang van de Gemeenschap een
beslissende invloed uit te oefenen op het algemeen
economisch beleid van de Gemeenschap.
Op monetair gebied denkt men aan een commu
nautair systeem van centrale banken, die besluiten
van interne monetaire aard met betrekking tot de
liquiditeit, de rentevoet en het verstrekken van
leningen kunnen nemen. Tevens moet de groep
centrale banken bevoegd zijn tot het ingrijpen op
de valutamarkten en het beheren van de monetaire
reserves van de Gemeenschap. De overdracht van
bevoegdheden, teneinde de beslissingscentra te
kunnen laten functioneren, maken wijzigingen in
het Verdrag van Rome noodzakelijk.
Naast de overdracht van nationale bevoegd
heden is het eveneens noodzakelijk nationale be
leidsinstrumenten aan te vullen of te vervangen
door gemeenschapsinstrumenten.
INTEGRATIE IN FASEN
Het opgestelde plan voorziet in het tot stand
brengen van een economische en monetaire unie,
hetgeen, indien de politieke wil daartoe aanwezig,
in drie fasen te verwezenlijken is binnen een pe
riode van 10 jaar.
De werkgroep Werner heeft met name de eerste
fase, welke drie jaar zal duren, tot in detail uitge
werkt. Een van de belangrijkste taken in deze
eerste fase is de coördinatie van het economisch
beleid van de lidstaten. Hiervoor is een aantal
voorstellen ingediend met betrekking tot de te
volgen procedure. Zo zal de Raad van Ministers
tenminste driemaal per jaar vergaderen over de
grote lijnen van de economische politiek. Een
regelmatig te houden onderzoek naar de econo
mische situatie in de Gemeenschap zal de basis
moeten vormen van een coördinerend economisch
beleid.
Verder zal het begrotingsbeleid geharmoniseerd
worden op basis van kwantitatieve richtlijnen voor
de voornaamste onderdelen van de begroting (ont
vangsten, uitgaven en verdeling van uitgaven over
investering en verbruik). Tevens zal aandacht be
steed worden aan de financiering van tekorten of
besteding van overschotten.
Harmonisatie van de belastingen zal onder meer
worden verwezenlijkt door de algemene invoering
en uniformering van de B.T.W. Voorts wordt ge
dacht aan harmonisatie van de accijnzen op
grensoverschrijdende goederen en de harmonisatie
van vennootschapsbelasting en van alle belastin
gen, die rechtstreeks van invloed zijn op het kapi
taalverkeer binnen de Gemeenschap.
Een verdere liberalisatie van het kapitaalverkeer
en een coördinatie van het kapitaalmarktbeleid der
lidstaten zal moeten bijdragen tot een goede func
tionering van een gemeenschappelijke markt. Ge
streefd zal moeten worden naar geleidelijke open
stelling van de markten voor uitgifte van obligaties
door onderdanen van andere lidstaten en door
middel van introductie ter beurze van effecten
afkomstig uit andere lidstaten.
Op monetair gebied wordt de coördinatie in het
beleid bereikt door een gemeenschappelijke vast
stelling van de algemene lijnen van het geld- en
kredietbeleid. Om de coördinatie te waarborgen is
harmonisatie van de monetaire instrumenten en
wederzijdse steun noodzakelijk. Het comité van
presidenten van de Centrale Banken zal tenminste
tweemaal per jaar richtlijnen geven ten aanzien van
zaken als rentevoeten, liquiditeitspositie van de
banken en de mate van kredietexpansie.
Met nadruk wordt gewezen op het belang van
een vergroting van de samenwerking op extern
monetair terrein. Met betrekking tot de wisselkoers
wordt voorgesteld, de marges waarbinnen deze
koersen kunnen schommelen te verkleinen. Deze
marges bedragen thans maximaal 3 Zij zouden
tot de helft moeten worden teruggebracht. Naast
de onderlinge afstemming van het monetaire be
leid, gebaseerd op het verlenen in het gebruik van
kredieten moet men komen tot een gemeenschap
pelijk standpunt in het I.M.F. en andere financiële
organisaties.
In de eerste fase zullen de activiteiten berusten
bij gemeenschapsorganen. Het algemeen econo
misch beleid zal door de Raad moeten worden uit
gestippeld en begeleid. In het monetaire vlak zal
het comité van presidenten steeds belangrijker
worden, zowel naar binnen als naar buiten.
In het algemeen zal de samenwerking een steeds
meer verplichtend karakter krijgen, waarbij het
gemeenschapsbelang steeds meer gaat prevaleren.
183
