en na de middag zouden een 80.000 Belgische boeren gehoor geven aan de in felie bewoordingen gestelde oproep tot demonstratie van hun drie bonden. Ook uit andere E.E.G.-landen waren groepen gekomen om zich bij de demonstratie aan te sluiten. De vergadering van de C.O.P.A., verzegeld door een systeem van toegangskaarten en gehelmde agenten, verliep rustig. De resolutie die aan de vergadering werd voor gelegd was echter dreigend genoeg: zou de Raad van Ministers falen om voor de landbouw zinnige besluiten te nemen dan zou men aangewezen zijn op het eisen van nationale maatregelen en dat zou het eind van de E.E.G. betekenen. Noch uit de toespraak van de Duitser Heereman, noch uit die van de Fransman Deleau, kon echter ook maar een moment worden opgemerkt dat zij een afbraak van de E.E.G. niet zo erg zouden vinden. Integendeel, beiden toonden zich Europeanen, en noemden de landbouwpolitiek de toetssteen voor de Europese eenheid. De demonstratie 's middags had bepaald niet het ludieke karakter van de actie van de jonge Waalse boeren die enige weken tevoren een aan tal koeien de Raad van Ministers binnenvoerden. Ditmaal was het een grimmige actie, waarbij het tot gewelddadigheden kwam. Langs de hele route werden vernielingen aangebracht. Het minst schadelijk was nog de bekogeling met eieren van de boerenleiders die op de trappen van de Beurs de demonstratie gadesloegen. Later kwam het echter tot gevechten die aan één demonstrant het leven kostte en vele gewonden ten gevolge had den. BEGINSELBESLUITEN IN HET TEKEN VAN DE SOLIDARITEIT Van 24 op 25 maart werden tenslotte door de Raad zaken gedaan. Er werd een resolutie aangenomen, waarmee voor de komende vier jaar met de huidige financiële middelen van de E.E.G. een aantal nationale maat regelen kunnen worden gestimuleerd. Het gaat hierbij vooral om sanering van de bedrijven van oudere boeren en het helpen van z.g. ontwikke lingsbedrijven. In de armere streken van de Ge meenschap zal de E.E.G. meer bijspringen dan in de meer welvarende. Verder is het ook van belang een programma voor de afbraak of harmonisatie van nationale steunmaatregelen te bevorderen. Op deze gebieden zal de Raad dus het komend jaar actie moeten nemen. Het plan-Mansholt is dus nog niet verwezenlijkt maar dr. Mansholt heeft zijn voet stevig tussen de deur gezet. Wat de prijzen betreft, is er een globale ver hoging van 4,5 a 5% uit de bus gekomen. Het accent ligt daarbij duidelijk op de veehouderij; de melk en het rundvlees stegen ieder met 6 De gerst met 4 de rogge en de tarwe met 2 Voor suiker geen verhoging. Minister Lardinois had dus geen ongelijk toen hij zich vooral inzette voor de verhoging van de akkerbouwprijzen omdat er voldoende andere krachten zijn die de veehouderijprijzen willen ver hogen. 159

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1971 | | pagina 13