landbouwcommentaar
nl.: de „economische reorganisatie" van de land
bouw. Mochten de frasen en subsidies in Frankrijk
eens het bedoelde effect bereiken dan kan Neder
land als exportland wel inpakken; gelukkig liggen
in dit geval theorie en praktijk nog uiteen.
IN NEDERLAND ACCENT OP
MEER-JAREN PROGRAMMA
Ook in ons land is het tot demonstreren op
nationaal niveau gekomen. Op 5 maart kwamen
in Arnhem 1800 afgevaardigden van de 3 C.L.O.'s
bijeen. Hoewel sommigen wellicht meenden dat het
er net als in Duitsland om ging gevoelens van
onbehagen eens de vrije loop te laten met de heer
Mansholt en de E.E.G. als voor de hand liggende
slachtoffers, was de toonzetting van deze eerste
gezamenlijke bijeenkomst van de Nederlandse
standsorganisaties een geheel andere.
Het was de leiding van de C.L.O.'s er om te doen
kracht bij te zetten aan het zo genoemde meer
jaren programma voor de Nederlandse land- en
tuinbouw dat drie dagen tevoren door het bestuur
van het Landbouwschap werd vastgesteld.
Dit meer-jaren programma is opgesteld met het
oog op de komende verkiezingen en een daarop
volgende nieuwe regeringsperiode. In dat pro
gramma vormt de E.E.G. het laatste hoofdstuk en
het volle accent valt op wat hier in ons land door
de regering en het bedrijfsleven zelf moet worden
gedaan. In de toespraken kwamen de wensen op
het gebied van de prijzen duidelijk tot uiting en de
beslissing daarover is aan de E.E.G. Op het gebied
van het fiscaal beleid, de grondpolitiek, de finan
ciering van de bedrijven echter was het oog op
Den Haag gericht.
WEEK DER WAARHEID
Op maandag 22 maart 1971 begon de week der
waarheid. De ministers kregen een laatste kans om
voor 1 april wezenlijke besluiten te nemen. Er
moest worden getracht een compromis te bereiken
over een wijziging van de bestaande prijzen ten
einde te voorkomen, dat de huidige prijsbevriezing
zoals reeds een aantal malen gebeurde zou
blijven voortbestaan.
KOPPELING TUSSEN PRIJS- EN STRUCTUUR-
VOORSTELLEN
Dr. Mansholt, die ditmaal een prijsverhoging van
2 a 3 voorstelde, verbond daaraan de aanvaar
ding van zijn structuurvoorstellen. Van die voor
stellen zijn er een aantal versies geweest. Aller
eerst de dikke discussienota van december 1968,
toen de veel meer specifieke richtlijnen van 1970.
Deze laatste werden door dr. Mansholt in toespra
ken e.d. nog aangevuld met de gedachte om toe
slagen te geven aan bepaalde groepen van boeren.
Tenslotte werd alles weer in één pot gedaan en
in de vorm van een ontwerpresolutie aan de Raad
voorgelegd. Met de aanvaarding van de resolutie
zou de Raad zichzelf verplichten om later besluiten
te nemen over sanering en structuurverbetering
waaraan de lidstaten zijn gebonden.
Het heeft dr. Mansholt heel wat moeite gekost
om de essentie van zijn ontwerp-resolutie aanvaard
te krijgen. Het eerste dat in de Raad overboord
ging, waren de toeslagen voor actieve agrariërs.
Mansholt stelde toen dat hij nu ook zijn prijsvoor
stellen moest bezien, want de toeslagen waren
bedoeld om een deel van de inkomensachterstand
op te vangen. De druk voor verdergaande prijsver
hogingen werd trouwens ook elders groter: in het
Europees Parlement dat de heer Mansholt op de
voet volgde bij zijn structuurvoorstellen, was er
een meerderheid voor verdergaande prijsverho
gingen dan welke door de Commissie waren voor
gesteld. Dr. Mansholt stelde, wat de prijzen betreft,
zijn koers dan ook bij.
De 23ste maart zou zeer roerig worden voor
Brussel, 's Morgens zou de C.O.P.A. bijeenkomen
158
