BELANGRIJKE BESLUITEN II BRUSSEL
NA INTENSEF OVERLIG
BELANGRIJKE BESLUITEN IN BRUSSEL NA IN
TENSIEF OVERLEG
Het heeft wel weer een nacht doorvergaderen
gekost, maar de ministers van landbouw van de
E.E.G. hebben nog net voor het nieuwe seizoen de
prijzen vastgesteld. Ditmaal was het echter niet
het type marathon-zitting waaraan wij in de E.E.G.
gewend waren geraakt. De direct betrokkenen, de
boeren, zorgden namelijk voor zulk een roerige
achtergrond, dat de excellenties hun normale ver
gaderplaats moesten verlaten en een veiliger oord
opzochten.
AGRARIËRS ZORGEN VOOR ESCALATIE
De periode van circa anderhalve maand vooraf
gaande aan genoemde bijeenkomst werd geken
merkt door een toenemende onrust in de landbouw
van de Europese Gemeenschap. In bijna alle landen
van de E.E.G. hebben de landbouworganisaties
naar het middel van de demonstratie gegrepen om
aandacht van de publieke opinie voor hun wen
sen te krijgen. Er was ook een zekere toespitsing
m de argumentering en bij de „gewone man" kwam
dat over (zoals dat tegenwoordig heet) alsof de
enige wens van de boeren was: Mansholt weg en
de prijzen omhoog.
EXPLOSIEVE SITUATIE IN WEST-DUITS LAND
In de Duitse Bondsrepubliek was de situatie wel
het meest explosief. Na massale demonstraties in
de deelstaten, waarbij het steeds om vele duizen
den deelnemers ging, volgde een bijeenkomst van
50.000 boeren in Bonn op 27 maart.
Tijdens deze opkomende golf van protest vanuit
de „Lander" was de leiding van de Duitse Boeren
bond overgestapt van de C.O.P.A.-eis van 5
prijsverhoging naar 10%. Hoewel hiermede de
eenheid met de boerenorganisaties uit de E.E.G.
werd doorbroken, meenden de voorzitter van de
Duitse Boerenbond Heereman en de zijnen de
meningen in eigen land op deze manier te moe
ten kanaliseren.
Tijdens massale bijeenkomsten zoals in Bonn is
het voor sommigen moeilijk de werkelijke ver
houdingen nog in het oog te houden, zoals blijkt
uit een meegevoerde leuze waarin de huidige
positie van de Duitse boeren met die van de Joden
tijdens de Tweede Wereldoorlog werd vergeleken.
Zulke overdrijvingen doen de zaak geen goed.
Intussen kregen de Duitse boeren wel enig ge
hoor; de verkiezingen in twee deelstaten zullen
daaraan niet vreemd zijn. Eigenlijk zouden de
Duitse boeren helemaal van de E.E.G. af willen
omdat de concurrentie van anderen (de Nederlan
ders!) dan zou wegvallen. De Duitse regering kon
echter niet verder gaan dan te beloven in Brussel
voor prijsverhogingen te pleiten, haar argumenten
kracht bijzettend met het dreigement eventueel
nationaal prijzen vast te stellen. Een goocheltoer
met de B.T.W. schijnt het bovendien nog mogelijk
te maken nationaal extra prijssteun te verstrekken.
Overigens moet ondanks alle Duitse klaagzangen
niet vergeten worden dat er nog steeds uitkeringen
aan de Duitse bedrijven worden gedaan om de ge
volgen van de revaluatie op te vangen en dat er
een omvangrijk plan voor bedrijfsontwikkeling op
stapel staat, dat eerder verwezenlijkt zal zijn dan
het overeenkomstig deel van het plan-Mansholt dat
nota bene op dit punt aan de Duitse landbouw
politiek is ontleend.
156
