ENKELE JURIDISCHE ASPECTEN VAN FUSIE Fusies, jointventures en allerlei andere vormen van gehele of gedeeltelijke samenwerking zijn een vrijwel dagelijks terugkerend gebeuren. Vele over wegingen kunnen hieraan ten grondslag liggen. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat door samenwer king een gunstiger bedrijfsomvang wordt verkre gen, een betere rentabiliteit kan worden bereikt of dat een doelmatiger gebruik kan worden ge maakt van de voortschrijdende mechanisatie of automatisering. Een opsomming van alle mogelijke overwegingen zou een welhaast oneindige lijst op leveren, wat geenszins de bedoeling van dit artikel is. Wij zijn voornemens de economische aspecten en overwegingen van alle vormen van concentra ties geheel buiten beschouwing te laten, want in de dagbladen en vakpers wordt hieraan veelvuldig aandacht geschonken. Anders evenwel is het ge steld met de juridische aspecten van een en ander, die zelden worden besproken. Onbegrijpelijk is dit natuurlijk geenszins, omdat het economische be lang vanzelfsprekend in een bredere kring belang stelling geniet dan de voor een leek droge en ook onbegrijpelijke juridische materie. Omdat „concen tratie" bijna tot een wachtwoord is geworden, waar mee thans zeer velen te maken hebben of wellicht in de nabije toekomst te maken zullen krijgen, me nen wij dat het goed is deze zijde eens nader te be lichten. Uiteraard is het niet de bedoeling in dit korte bestek een volledige handleiding te geven; wij zullen ons beperken tot een schets van de voornaamste mogelijkheden bij fusies. Allereerst dient duidelijk voorop te worden ge steld, dat het begrip fusie een samengaan in enigerlei vorm in onze wetgeving niet voorkomt. Om toch tot het beoogde resultaat te komen, moet men zich dus „behelpen" met wel bestaande juri dische constructies. In de praktijk zijn dit vrijwel altijd de koopovereenkomst en de ruil. Andere vormen zijn weliswaar denkbaar, doch van veel geringere betekenis en ze zullen dan ook buiten beschouwing worden gelaten. Het is op deze plaats wellicht nuttig nog uit drukkelijk te vermelden, dat wij, wanneer wij hier na spreken van samengaan niet het oog hebben op gevallen, waarbij slechts bepaalde handelingen of groepen van handelingen voor gemeenschappe lijke rekening worden verricht. We verstaan hier onder alleen een algemeen en permanent samen gaan. Ter wille van de beknoptheid zullen wij voorts het samengaan van ondernemingen zonder rechtspersoonlijkheid buiten beschouwing laten en ons beperken tot rechtspersonen en dan nog tot de naamloze vennootschappen, de stichtingen en de coöperatieve verenigingen. NAAMLOZE VENNOOTSCHAPPEN Van deze drie neemt de naamloze vennootschap een bijzondere positie in. Bij deze rechtsvorm be staat de mogelijkheid om in economisch opzicht op vrij eenvoudige wijze tot een samengaan te komen, terwijl de juridische positie van de partners geheel ongewijzigd blijft. Dit is mogelijk doordat haar kapitaal is verdeeld in aandelen, welke in be ginsel verhandelbaar zijn en niet aan de persoon van de eigenaar gebonden. Een duidelijk voor beeld van de mogelijkheden welke dit biedt, is de verkrijging van alle aandelen in de ene N.V. door een andere N.V. Zonder twijfel is in dit geval in economisch opzicht sprake van een volledig sa mengaan. Juridisch is dit een transactie van koop en ver koop of ruil van aandelen. De prijs van een derge lijke verkrijging van aandelen wordt dan voldaan in contanten of in aandelen van de verkrijgende N.V. In beide gevallen ontstaat de situatie, welke wordt 287

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1970 | | pagina 53