dan de door de Westduitse regering vastgestelde
maatregelen ter bescherming van de spaarders.
Dank zij dit fonds kan worden voorkomen dat de
Raiffeisenbanken ooit hun betalingen zouden sta
ken. Sedert het bestaan van dit fonds hebben de
spaarders nog nooit enig verlies geleden, aldus het
blad. Bovendien geeft de door de „Landesver-
bande" uitgeoefende controle de zekerheid dat,
zo er van enige aantasting van de soliditeit sprake
zou zijn, deze in de kiem wordt gesmoord.
Nadat de plaatsing van de certificaten van het
eerste Westduitse coöperatieve beleggingsfonds
een succes is geworden, is een nieuw onroerend
goed-beleggingsfonds geopend op initiatief van de
Deutsche Genossenschaftskasse en de Deutsche
Genossenschafts-Hypothekenbank A-G.
Deze „Deutschen Genossenschafts Immobilien-
Zertifikate" worden uitgegeven in coupures van
DM 1000 en DM 5000.
De twee grootste Nederlandse handelsbanken
hebben hun cijfers over het eerste halfjaar van
1969 gepubliceerd.
Het balanstotaal van de Amrobank ging vooruit
met 14 van de ABN met 9%.
De winst van genoemde bankinstellingen nam
toe met 12 respectievelijk 8%, waarbij gezegd
moet worden dat bij de ABN het tweede halfjaar
van 1968 gunstiger was. De spaargelden stegen
bij de Amrobank met 164 miljoen tot 1,62 mil
jard, bij de ABN beliep de toename 151 miljoen,
het saldo kwam hiermee op 1,86 miljard.
De ,,Banques Populaires" zijn in Nantes be
gonnen met een experiment dat uniek is voor
Europa.
Onder de naam Bank Club hebben zij eind 1968
speciaal voor de dames een bank geopend.
Het interieur van deze bank wordt door het aan
trekkelijke blad van genoemde organisatie „Point
69" beschreven als een theesalon waarin schilde
rijen geëxposeerd worden.
Het decor is discreet, vriendelijk en gekleurd,
de cheques zijn zacht rose.
De dames worden ontvangen door Marie-France,
Annie en Frangoise.
De cliënten worden in dit gebouw niet afge
schrikt door zaken als een loket, een glazen kooi
e.d.
Voor een vertrouwelijk gesprek is er een spreek
kamer welke met boudoir wordt aangeduid. De
Bank Club is een schepping van de heer Cardin,
directeur van de Banque Regionale Bretagne
Atlantique. Deze heeft de indruk dat de helft van
de vrouwelijke clientèle zich enigszins gegeneerd
voelt wanneer zij een bank betreedt en zich minder
gerust voelt wanneer men in de bank spreekt over
termijnrekeningen e.d.
In het blad Weekberichten van de Kredietbank
van 1 augustus jl. wordt een studie gewijd aan de
economische en financiële aspecten van het on
roerend goed in België. Het blad merkt op dat on
roerende goederen een grote belangstelling ge
nieten in ons buurland. Zo vertegenwoordigen de
jaarlijkse investeringen in woningen 30 a 40 van
de totale gezinsbesparingen.
Bij een onderzoek naar het onroerend goed als
beleggingsobject dient men te letten op rende
ment, waardeontwikkeling en liquiditeit. Het netto
rendement bijvoorbeeld varieert van 7,1 voor
teeltgronden en weiden tot 5,4 voor woningen
en 4 voor appartementen. Genoemde bereke
ningen werden gemaakt over de periode 1951-1967,
rekening houdend met waardestijging en jaarlijkse
opbrengst.
Obligaties gaven over die periode een jaarlijks
netto-rendement van 4,6 de Belgische aandelen
een rendement van 7,6
Vastgoedbelegging geniet doorgaans een goede
faam als middel om enerzijds de besparingen te
vrijwaren tegen verlies van koopkracht en ander
zijds om een zekere meerwaarde te realiseren al
dus genoemd blad. De gemiddelde waarde van
landbouwgronden steeg in de periode 1952-1967
met 7,3 per jaar. De gemiddelde prijs voor
bouwgronden steeg met slechts 3,8 Vastgoed
belegging stelt echter problemen voor wat betreft
haar liquiditeit.
Onroerende goederen zijn moeilijk verhandel
baar en bij hoge overdrachtskosten. Bovendien is
deze markt minder toegankelijk voor de kleine
spaarder. Het blad verwijst daarom naar vastgoed
beleggingsfondsen welke men onder meer in West-
Duitsland, Zwitserland en Nederland aantreft.
405
