financiële crisis van de afgelopen twaalf maanden. Monetaire autoriteiten, in spoed bijeengekomen, werd te verstaan gegeven dat het „Wirtschafts- wunder" niet als zondebok voor haar goede finan ciële beleid wilde optreden. Toen West-Duitsland niet tot revaluatie besloot, werd alom een deva luatie van de franc verwacht. President De Gaulle nam tegen alle verwachtingen in het besluit niet te devalueren, waartoe hij zich, naar later bekend werd, ook niet had verplicht. De aanvankelijke ver bijstering maakte plaats voor een nadere bezinning toen van enkele zijden, met name van de Ver enigde Staten, instemming werd betuigd met deze stap. Los van politieke overwegingen kan geconclu deerd worden dat er gekozen is voor het hand haven van de bij internationale afspraken vastge legde onderlinge ruilverhoudingen. De verstoring van het evenwicht was sterk in cidenteel en niet wat men noemt fundamenteel van aard. Er was dus minder reden tot devaluatie. Frankrijk heeft niet de gemakkelijke weg geko zen van de devaluatie van de franc. Onderwaarde ring van haar valuta zou op gemakkelijke wijze tot een vergrote export hebben geleid. Overigens dient men wel te bedenken, dat een land dat devalueert zich eveneens interne beperkingen moet opleggen. Men heeft gekozen voor de harde lijn van de in terne aanpassing. Voor Frankrijk betekent dit dat er stringente maatregelen moeten worden geno men, welke vooral moeten leiden tot beperking van de binnenlandse bestedingen. De overheid gaat hierin voorop. Tot nu toe zijn er nog geen maatregelen genomen, die leiden tot een directe beperking van de invoer. De vraag blijft of met de genomen maatregelen het internationale vertrou wen weerkeert. Vooralsnog is dit nog niet erg duidelijk. Ook is het de vraag of Frankrijk vol doende spankracht heeft om deze restricties op te vangen. Voor West-Duitsland valt het te betwijfelen of men er in zal slagen het invoervolume aan te pas sen aan het bijzonder hoge peil van de uitvoer. Het is dan ook niet te verwonderen dat de stem men die pleiten voor een revaluatie steeds sterker worden. 611

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1968 | | pagina 41