WIE RECHT OM EEN KOE...
die legt er een toe". Aldus luidt een bekend gezegde, waarin de volksmond al zijn
wantrouwen tegen de vermeende inhaligheid van advocaten, maar waarschijnlijk
ook tegen de lange duurvan het hele gebeuren, dat men een proces noemt, uitspreekt.
Over de kosten, welke aan een proces zijn verbonden, willen wij het niet hebben,
maar wel over de tijdsduur.
Wat is de gang van zaken bij een simpele incasso op een schuldenaar, die een
schuldbekentenis (zonder hypotheek of pand) heeft getekend, maar niet betaalt?
Eigen rechter mag men niet spelen, dus als de debiteur niet goedschiks betaalt,
mag men hem niet van zijn portefeuille beroven!
De enige weg is, dat de debiteur gedagvaard
wordt om op een bepaaide dag ter rechtbank te
verschijnen om dan zijn veroordeling door de rech
ter tot betaling te horen eisen. Verschijnt de debi
teur niet hetgeen in ons simpele voorbeeld
gewoonlijk het geval zal zijn, omdat de man dom
weg niets tegen de schuldbekentenis kan inbrengen
dan wordt er op die dag dadelijk vonnis ge
vraagd, dat dan, meestal veertien dagen later, mon
deling wordt uitgesproken. Kort daarop krijgt men
dit vonnis op schrift en het kan dan in handen van
de deurwaarder worden gesteld.
De deurwaarder gaat vervolgens het vonnis
betekenen, waarna de debiteur, zo hij alsnog een
verweer heeft gevonden, de zaak opnieuw bij de
rechtbank kan aanbrengen, zodat er dan alsnog
een procedure op tegenspraak volgt, waarover
later meer.
In ons simpele geval zal dit wel niet gebeuren;
de debiteur zal na de betekening wel niet alsnog
in verzet komen, en zo hij dan niet betaalt, kan de
deurwaarder het vonnis executeren, dat wil zeg
gen, bijvoorbeeld beslag leggen op des debiteurs
loon, inboedel of auto.
Meestal is de debiteur, die het zover laat komen,
in zo'n slechte doen, dat zo'n beslaglegging niets
uithaalt en hopelijk kan er met veel pijn en moeite
een langlopende betalingsregeling worden getrof
fen.
In dit voorbeeld duurt het eigenlijke proces niet
lang. Tussen het uitzenden van de dagvaarding en
het bij verstek van de debiteur uitgesproken vonnis
ligt in zo'n geval, uitzonderingen daargelaten,
slechts een viertal weken.
Dat het dan soms jaren duurt eer zulk een snel-
verkregen vonnis resultaten heeft afgeworpen, ligt
niet aan de advocaat of de rechter, maar aan de
financiële positie van de debiteur.
Anders wordt het, wanneer de debiteur op de in
de dagvaarding aangegeven dag wèl op de recht
bank verschijnt, meestal vertegenwoordigd door
een procureur of een deurwaarder.
Het kan zijn, dat de debiteur wel een verweer
heeft tegen de eis. Het is ieders goed recht zich
tegen een vordering te verweren, helaas ook, wan
neer dit verweer duidelijk geen hout snijdt en ken
nelijk alleen wordt gevoerd om tijd te rekken.
Ondanks allerlei mogelijke en onmogelijke po
gingen, die ook door de rechters in het werk
worden gesteld om procedure's op tegenspraak te
versnellen, lukt dit maar niet.
De gang van zaken bij zulk een procedure is nu
eenmaal, dat op de in de dagvaarding genoemde
500
