ZEEUWS-VLAANDEREN,
Wanneer de Nederlander boven de grote rivie
ren, om de een of andere reden een bezoek moet
gaan brengen aan Zeeuws-Vlaanderen, dan is hij
veelal alleen al bij de gedachte daaraan met zijn
lot begaan. Hij grijpt de landkaart en wordt eerst
dan gewaar, dat ook Zeeuws-Vlaanderen een deel
van Nederland is.
Gezien de afstand en gezien het onbekende,
beschouwt hij zich als een reiziger-in-den-vreemde
maar hij zal bij binnenschrijden van de Vlaamse
gewesten bij Kapellebrug (via Antwerpen), Perk-
polder, Terneuzen of Breskens tot zijn grote ver
bazing een welvarend, en een oogstrelend land
schap aantreffen.
Wanneer hij vervolgens de Zeeuws-Vlamingen
ontmoet, dan zal hij op slag beseffen, dat het de
bewoners van deze schone contreie niet meer is
euvel te duiden, dat de verhalen over de Vos
Reinaerde en schipper de Deckere van de Vlie
gende Hollander hier hun oorsprong vonden.
De historie wijst uit, dat Zeeuws-Vlaanderen
een belangrijk grondgebied was. Bij Aardenburg
bleek uit archeologische vondsten, dat de Ro
meinen daar hun bivak hebben opgeslagen. Ook
moet Attilla met zijn Hunnen de weg naar Zeeuws-
Vlaanderen hebben gevonden. De bloedige 80-
jarige oorlog is ook niet ongemerkt aan Zeeuws-
Vlaanderen voorbij gegaan. Prins Maurits, Frederik
Hendrik en Albertus van Oostenrijk hebben allen
364
