(voorzitter Raad van Toezicht 1919-1939) nogal eens van mening verschilden. Dat wisten we dan wel en de spanning daarvan was soms voelbaar in de vergadering. Stroink en „F. A. R. A." Baron van Ittersum zijn zeer verdienstelijke bestuurders geweest, maar het waren wel heel verschillende naturen. Stroink was impulsief en vooral dynamisch en had de vergade ring goed in de greep. Hij kon een voorstel met vuur en bravour verdedigen. Soms met luide en forse stem en daarna ineens op zachte toon. Ik heb een keer opgemerkt, dat als hij met fluisterende stem sprak, zijn argumenten niet het sterkst waren en dat de boer dan op zijn kippen moest passen, maar deze onschuldig bedoelde opmerking viel niet in goede aarde! F. A. R. A. was de bedachtzame voorzitter-regent, die zijn eens ingenomen standpunt niet gemakke lijk prijs gaf. In het januari-nummer van de Raif- feisen-Bode en dat is typerend „nam hij ge woonlijk de pen op" om ons en de banken alle goeds te wensen. Men had echter zeer groot ver trouwen in zijn voorzichtig beleid. Dat bleek mij op aardige wijze, toen iemand mij eens vertelde, dat hij een thee-aandeel in een cultuurmaatschappij, werkzaam in het voormalige Nederlands-lndië, wilde kopen. Dat aandeel moest wel goed zijn, want de president-commissaris was F. A. R. A. Baron van Ittersum en dat was toch de man van de Raiffeisen- banken. Achteraf bleek dat een neef van onze F. A. R. A. te zijn, maar er bleek toch ook uit, dat F. A. R. A. een goede klank had! Een zeer bekwaam bestuurder, die echter niet graag op de voorgrond trad, was de heer A. A. Nengerman (bestuurslid 1918-1938). Ik herinner me, dat deze eens onverwacht een rede hield, waarin hij betoogde, dat de banken wel wat meer zou den kunnen doen dan alleen gelden opnemen en weer uitlenen. Hij wilde verder gaan en zag als het ware de doorbraak naar de moderne bank van thans. Buitengewoon veel bijval heeft hij toen niet gekregen. samenwerking in en door het Onderling Waarborgfonds Vele goede herinneringen heb ik aan het Onder ling Waarborgfonds (thans het Raiffeisengarantie- fonds) en aan het werk van de schadecommissie. De stoot tot oprichting van het O.W.F. heeft mr. O. Gezelle Meerburg (directeur 1922-1933) gegeven. De kredietwaardigheid en het vertrouwen van onze banken kregen daardoor een mooie steun in de rug. Het één voor allen, allen voor één, was de basis van het O.W.F. Van het voorzitterschap van de schadecommissie gedurende vele jaren heb ik heel veel geleerd. Ik vond dat O.W.F. zo mooi dat ik er jarenlang voor heb gepleit iets dergelijks in te voeren bij het notariaat. En inderdaad heeft men daar thans iets in die geest. „Notaris Ages", zo staat hij bij zeer velen in onze organisatie bekend, zulks ondanks het feit, dat hij sinds 1955 oud-notaris is. De thans bijna 79-jarige heer Ages heeft naast zijn notariële loopbaan hij is o.a. lid geweest van het hoofdbestuur van de Broederschap van Notarissen in Nederland bijna een mensenleeftijd lang functies in onze organisatie gehad. 1916-1919 Plaatsvervangend kassier van de bank te Leens. 1919-1930 Kassier van de bank te Leens. 1919/1920-1958 Bestuurslid van de Ring Groningen-West. Gedurende deze hele periode was hij afgevaardigde in de Centrale Ringvergadering. Na 1958 werd hij benoemd tot ere-lid van de Ring Groningen-West. In 1959 ontving hij de gouden Raiffeisenmedaille. Een lange reeks van jaren, tot 1958 toe, was de heer Ages voorzitter van de Schadecommissie van het Onderling Waarborgfonds (thans het Raiffeisengarantiefonds). Bovendien maakte hij deel uit van de thans niet meer bestaande Financiële Commissie, die tot taak had de kasopname en de boekencontrole. 326

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1968 | | pagina 12