onder voorbehoud
van alle rechten (slot)
In de afleveringen van februari en maart van dit
jaar hebben wij getracht enige punten aan te stip
pen op juridisch terrein, die de bijzondere aan
dacht verdienen van al degenen die de zorg heb
ben voor de incasso van een verstrekte post, dus
in de eerste plaats van de bank.
Helaas blijkt ook hier weer, dat wat wordt ge
schreven niet altijd ook wordt gelezen, want in de
tussentijd hebben wij al weer verschillende malen
moeten bemerken, dat er banken zijn, die deur
waardersexploten maar rustig onder zich houden
en ze pas veel te laat doorzenden of zelf aan het
dokteren zijn geslagen. Misschien dat deze her
haalde herinnering helpt?
In het kort willen wij een nieuw onderwerp aan
snijden nl. het faillissement.
faillissement
Het water kan zo hoog stijgen dat een cliënt
geen mogelijkheden meer ziet zijn schulden te
betalen. Hij kan dan zijn eigen faillissement aan
vragen, maar meestal zal een van zijn schuldeisers
dat wel doen.
Niet altijd wordt een faillissement aangevraagd
met de bedoeling dat er een faillissement komt.
Een faillissementsaanvrage wordt dikwijls ge
hanteerd als laatste dreigement. Het is, wanneer
de vordering onweerspreekbaar vaststaat, nu een
maal een sneller en minder kostbaar incassomiddel
dan het vragen van een vonnis en de executie
daarvan.
De debiteur wordt door zo'n aanvraag dadelijk
voor het blok gesteld. De vordering tegenspreken
kan hij niet. Regelt hij niet alsnog op korte termijn
de betaling, dan volgt zijn faillissement. Regelt hij
wel, dan heeft dit laatste dreigement zijn taak ver
richt.
Laat de debiteur het tot een faillissement komen,
dan is het wel duidelijk dat hij financieel onder Jan
was.
Voor onze banken is het dan slechts te hopen
dat de gestelde zekerheden voldoende zijn, want
meestal mogen zij uit de failliete boedel weinig
soelaas verwachten. Niet voor niets wordt er voort
durend op aangedrongen steeds met zorg de fail-
lissementsopgave, zoals die bijvoorbeeld in Het
Financieel Dagblad worden opgenomen, na te gaan
en te bezien of daarin cliënten (of borgen!) staan
vermeld.
De plaatselijke courant geeft meestal slechts de
faillissementen in de onmiddellijke omgeving aan.
De Faillissementswet acht een gepubliceerd fail
lissement aan een ieder bekend en wee de bank,
die toch uitbetalingen aan de cliënt doet, terwijl
de bank geacht wordt te weten, dat die cliënt
failliet is.
onmiddellijk maatregelen treffen
Wat te doen met een faillissement van een cliënt?
Ook hier weer de vuistregel: dadelijk aan de
juridische afdeling van het faillissement kennis
geven, onder opgave van de naam van de be
noemde curator, onder gespecificeerde opgave
van de vorderingen en met toezending van de
akten. Er wordt dan gezorgd voor indiening van
de vordering bij de curator en uitwinning van de
zekerheden. Bij een hypotheek dus verkoop van
het verbonden onroerend goed, bij roerende zeker
heden het pogen deze tegen beste prijs te ver
kopen en zo er borgen zijn, het aanspreken van de
borgen.
Door het faillissement is de totale vordering op
eisbaar geworden en het is dan ook zaak deze
totale vordering op de borgen te verhalen en wel
zo spoedig mogelijk.
Door het faillissement heeft men immers de bijna
zekere wetenschap dat er van de failliet zelf niets
is te verwachten, zodat de „mankracht", die oor-
248
