verdeling van de beschikbare financieringsmidde
len over de verschillende sectoren van het econo
mische leven.
Vooral in Frankrijk, West-Duitsland en Italië
treedt de overheid als kapitaalverschaffer voor het
bedrijfsleven op.
Voorts valt het op, dat de overheid in verschil
lende landen niet alleen de besparingen stimuleert,
maar deze ook richt op bepaalde geprivilegieerde
kanalen.
De overheid reguleert niet alleen het kapitaal
aanbod, maar beïnvloedt ook de investeringsvraag,
door vergunningsystemen, discontopolitiek en fis
cale voorschriften.
Het geheel overziende, concludeert de werk
groep, dat de verdeling van de financieringsmid
delen over de sectoren overheid, bedrijfsleven en
woningbouw grotendeels bepaald wordt door de
keuze van de overheid in plaats van door het
marktmechanisme. Naast de overheid zorgen ver
zekeringsinstellingen en pensioenfondsen vooreen
zekere herverdeling van de besparingen. Bijzon
dere aandacht krijgen voorts die instellingen, die
op korte termijn toevertrouwde middelen aanwen
den voor financiering op langere termijn.
voorwaarden voor een gemeenschappelijke kapi
taalmarkt
Er zal aan tal van voorwaarden moeten worden
voldaan, wil de gemeenschappelijke kapitaalmarkt
tot stand kunnen komen. Naast monetaire stabili
teit, is er nodig harmonisatie van fiscale systemen,
openheid ten aanzien van beleggingen van en naar
het buitenland, verruiming van beleggingsmogelijk
heden voor institutionele beleggers en opheffing
van restricties op het kapitaalverkeer. Veel maat
regelen welke belemmerend werken op het func
tioneren van kapitaalmarkten zijn overblijfselen van
het ordenend beleid van de dertiger jaren en van
het toewijzingsbeleid van na de oorlog. De meeste
van deze maatregelen hebben inmiddels hun be
staansgrond verloren.
Om een ruimer aanbod van besparingen te ver
zekeren, wordt het noodzakelijk geacht stimule
rende maatregelen van toepassing te verklaren op
alle vormen van besparingen. Voorts meent de
werkgroep, dat er aan de spaarders en collectieve
beleggers een grotere verscheidenheid van spaar
en beleggingsvormen moet worden aangeboden.
Een voorkeur wordt uitgesproken voor het trans
formeren van liquide besparingen en het aanmoe
digen van contractsparen.
Voor de belegger zouden er overigens ruimere
mogelijkheden moeten zijn voor het eventueel li
quide maken van zijn bezit.
Maatregelen welke het sparen stimuleren, maken
dikwijls deel uit van sociale politiek (bezitsvorming)
of van een anticyclisch beleid( het vastleggen van
liquiditeiten). Het rapport Segré acht een grotere
neutraliteit bij het stimulerende beleid noodzakelijk
en verzet zich tegen een rechtstreeks overheids
ingrijpen bij de verdeling van financieringsmid
delen.
internationale samenwerking
Door internationale samenwerking wordt het
werkterrein van de banken verruimd en kan er
risicospreiding plaatsvinden. Deze samenwerking
komt reeds tot uiting in emissiesyndicaten, krediet
consortia, gemeenschappelijke studiebureaus, deel
neming in gemeenschappelijke filialen enz.
De deskundigengroep heeft aan deze ontwikke
lingen de nodige aandacht besteed en bepleit
voorts de uitbreiding van rechtstreekse internatio
nale kredieten, het zoeken van samenwerkings
vormen en het bevorderen van faciliteiten voor in
ternationale herfinanciering van nationale krediet
instellingen.
Vóór alles dient te worden gestreefd naar uni
formiteit ten aanzien van deviezenverkeer en toe
gestane financieringsactiviteiten, naar een uniforme
structuur van de desbetreffende instellingen en
uniformiteit in de systemen van zekerheden en ga
ranties. Bijzondere aandacht is besteed aan het
coördineren van de werkzaamheden van de in ver
schillende landen werkzame risicocentrales.
Voor wat betreft een verruiming van herfinan
cieringsfaciliteiten wordt gedacht aan Europese
bankconsortia, die wissels uitgeven met uiteen
lopende looptijden. Verder is gedacht aan het
creëren van verhandelbare schuldbekentenissen
op middellange termijn. Koersrisico's zouden bij
224
