de gevolgen
Voor de boeren betekent een en ander een aan
slag op het rendement van hun bedrijven. Ook op
langere termijn mag niet gerekend worden op ver
hoging van de melkprijs. Kostenstijgingen moeten
dus op andere wijzen opgevangen worden. De
E.E.G.-commissie wil dit onder meer doen door een
relatieve verhoging van de rundvleesprijzen ten
opzichte van die van zuivelprodukten, waardoor het
slachten van vee aantrekkelijker wordt. Behalve
het wegvallen van de mogelijkheid dat gestegen
kosten in een verhoging van de melkprijs worden
opgevangen, krijgen de boeren te maken met wis
selende prijzen, hetgeen naast de normale schom
melingen van het inkomen als gevolg van een
grotere of kleinere produktie nog een extra insta
biliteit aan het inkomen geeft.
Voor de fabrieken worden de afzetrisico's groter.
Het wordt van doorslaggevend belang voor de
fabrieken of hun afzetverenigingen of zij de kaas
markt goed beoordelen en daardoor de benodigde
kwanta kaas produceren. Ook voor hen zullen de
resultaten meer gaan fluctueren dan voorheen het
geval was.
Gezien de risicodragende vermogenspositie, die
de meeste fabrieken hebben, doet men er goed
aan een lage voorschotprijs uit te keren. Deze
voorschotprijs zal 4 cent per kg beneden de
richtprijs voor melk moeten liggen. Eventueel kan
men dan in de loop van het boekjaar, als de zaak
mee zou vallen, tussentijds een soort vooruitbe
taling op de nabetaling toepassen.
Voor de fabrieken is het zaak de efficiëntie zo
hoog mogelijk op te voeren, zonodig in samenwer
king met anderen. De voorsprong, die de Neder
landse zuivelmakers op hun collega's in de andere
E.E.G.-landen hebben, kan slechts op die manier
behouden blijven. Zeker nu de zuivelsector voor
een moeilijke periode staat, is dat een levens
belang
Onder dankzegging aan de Ambassade van de Republiek Indonesië in Den Haag plaatsen wij hier een
artikel, dat de Ambassade op ons verzoek heeft geschreven.
De openhartige wijze, waarop over de moeilijke economische positie van Indonesië wordt geschreven
en vooral ook de krachtige overtuiging waarmede de weg naar verbetering van die positie blijkt te wor
den ingeslagen, spreekt ons zeer aan.
Zoals bekend heeft de mislukte communistische
staatsgreep van 1 oktober 1965 een grote verande
ring gebracht in het gehele politieke leven en ook
in de sociale economie van Indonesië.
Zodra generaal Soeharto thans president van
Indonesië was aangewezen als voorzitter van
het Kabinetspresidium, heeft de Indonesische re
gering een nieuwe koers ingeslagen zowel op po
litiek als op economisch terrein, waaraan de naam
van Nieuwe Orde is gegeven, dit in tegenstelling
216
