TUK I MTKI» STATKSOFAJIKKI^VI 8 613ü6ö26 8 TH K I iXITKI» STATKS HFAMfKKKCA^ :?a"" 8 35115?920 - #R% ÈdifY^k 2 8 85115792 0 2 De Verenigde Staten hebben na de laatste wereldoorlog in hun handel met het buitenland al tijd meer geëxporteerd dan geïmporteerd, en daar door ook steeds een voordelig exportsaldo be haald. De daaruit voortgevloeide inkomsten waren echter veel te gering om de Amerikaanse uitgaven in het buitenland (investeringen, ontwikkelings- en militaire hulp) te kunnen compenseren. Deze ont wikkeling heeft belangrijke gevolgen gehad. Ener zijds ontstonden voortdurende tekorten op de Ame rikaanse betalingsbalans. Anderzijds namen de dollartegoeden in buitenlandse handen, aangehou den bij Amerikaanse banken, dienovereenkomstig toe. Ook Europa heeft op die wijze grote dollartegoe den verkregen, die voor een belangrijk deel liquide zijn, d.w.z. direct of op korte termijn opvraagbaar. Deze dollartegoeden werden aanvankelijk door Europese Nationale Banken grotendeels gebruikt om daarmede in de Verenigde Staten goud aan te kopen ter versterking van hun monetaire goud reserves. Voor zover niet voor goudaankopen in de Verenigde Staten gebruikt, vormen bedoelde dollartegoeden, die in de laatste jaren nog sterk zijn toegenomen, voor Europa een belangrijke liqui diteitsmassa. Deze liquiditeitsmassa wordt in de internationale financiële wereld aangeduid met de benaming Eurodollars". handel in eurodollars De U.S.dollar wordt overal als betaalmiddel ge accepteerd en is zonder meer inwisselbaar tegen elke andere munteenheid. Daarnaast hebben een tiental jaren geleden de voornaamste Westeuro- pese landen besloten hun munteenheden (waar onder de gulden), die toen reeds onderling inwis selbaar waren, ook vrij inwisselbaar te maken tegen de U.S.-dollar; dit laatste echter alleen indien het tegoeden in bedoelde Westeuropese munteen heden betreft die worden aangehouden door het buitenland (niet-ingezetenen). Deze voor niet-inge- zetenen geldende faciliteit wordt ook wel aangeduid als „externe convertibiliteit". De desbetreffende, grotendeels eveneens liquide (direct of op korte termijn opvraagbare) tegoeden in Westeuropese munteenheden, in handen van het buitenland (niet-ingezetenen), worden in navol ging van de benaming „Eurodollars" ook wel aan geduid als „Eurovaluta's" (dus Eurosterling, Euro guldens, Euromarken, enz.). Het is duidelijk dat dit gehele patroon van in wisselbaarheid alle mogelijkheden in zich bergt tot 196

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1968 | | pagina 50