mutual savings banks Na een bespreking van de Amerikaanse Credit Unions and the Savings- and Loan Associations rest ons een schets te geven van de derde groep van Amerikaanse spaarinstellingen, de Mutual Sa vings Banks. geschiedenis en opzet De eerste van deze instellingen werd in 1816 onder de naam van ,,Philadelphia Saving Fund So ciety" gesticht door een bemiddeld zakenman en filantroop, de heer Condy Raquet. Aangemoedigd door Britse voorbeelden kwam hij tot de overtuiging, dat er voor de kleine man een instelling moest komen waar spaargelden vei lig konden worden gedeponeerd en waar een be scheiden rentevergoeding mogelijk was. Door het bevorderen van sparen werd voor de minder be middelden enige zekerheid geschapen en het be roep op steunverlening beperkt. De meeste Mutual Savings Banks werden ge sticht in de periode 1850-1880. Oprichters waren in de meeste gevallen plaatselijke notabelen, die middelen inbrachten voor het vormen van een ga rantiefonds. Geleidelijk werd de inbreng van de stichters, waarover geen rente werd vergoed, ver vangen door ingehouden winsten. Mutual Savings Banks geven geen aandelen uit zoals bijvoorbeeld de Credit Unions. Spaarders zijn dus geen eigenaren maar schuldeisers. Zij hebben daardoor geen stemrecht en geen invloed op het beleid. De leiding is in handen van de zo genaamde .Board of trustees". Dit orgaan bestaat bij aanvang uit de oprichters. De leden van dit be stuur kiezen zelf nieuwe leden. Deze board of trustees, die 10 tot 40 leden telt, stelt een direc teur voor de bank aan. Verder worden speciale commissies benoemd voor controle, voor hypo theekverlening en belegging. In sommige staten kende men aanvankelijk een groep mensen, die men „corporators" noemde. Deze groep, die betrokken was geweest bij de oprichting van Mutual Savings Banks, vertolkte de verlangens van de spaarders. Uit deze groep werden ook nieuwe bestuursleden gekozen. De Mutual Savings Banks leiden een tamelijk zelfstandig bestaan. Zij kennen geen eigen cen trale bank. De National Association of Mutual Sa vings Banks, waarvan zij lid zijn, geeft geen finan ciële bijstand, maar alleen adviezen ten aanzien van technische problemen en propaganda. Spaarbanken uit deze organisatie bevinden zich in slechts 17 van de 48 staten. Het betreft hier vooral staten in het noordoosten van de Verenigde Staten. Het totaal aantal Mutual Savings Banks is daardoor beperkt gebleven en bedraagt thans ruim 500 tegen ruim 6000 Savings- and Loan Associa tions. Mogen de Mutual Savings Banks numeriek in de minderheid zijn, naar het totaal aan toever trouwde middelen gemeten, nemen zij een respec tabele plaats in. Tot 1953 overtroffen zij de Sa vings- and Loan Associations in grootte. Daarna zijn zij geleidelijk overvleugeld door de S.L.A.'s waarvan het gezamenlijke spaarsaldo thans ruim tweemaal zo groot is. Het merendeel van de aan de Mutual Savings Banks toevertrouwde middelen bestaat uit termijnspaargelden. Mutual Savings Banks bezitten vrijwel geen bij kantoren. In vele gevallen staat de wet dit niet toe. Om de afstand voor de veraf wonende spaarders te overbruggen heeft men het sparen per post aangemoedigd. Verder wordt het schoolsparen en het sparen in clubverband aangemoedigd. wisselende samenstelling van uitzettingen De Mutual Savings Banks hebben zich tot doel gesteld het sparen te bevorderen. Daarnaast bie den zij tal van financiële diensten aan. Zij ver kopen spaarobligaties, bieden levensverzekeringen aan, geven financiële adviezen enz. De aangetrokken middelen worden uitgezet in de vorm van hypothecaire leningen of belegd, hoofdzakelijk in staatsfondsen. De Mutual Savings Banks zijn niet vrij bij het beleggen van de toe vertrouwde middelen. Beleggingsmogelijkheden zijn in principe beperkt tot overheidsfondsen en leningen aan publiekrechtelijke lichamen en le vensverzekeringsmaatschappijen. 259

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1967 | | pagina 13