kredietaanvragen. Daarnaast komt vaak een com missie voor, die belast wordt met het geven van voorlichting aan de leden. De leden van genoemde organen vervullen hun functie zonder daarvoor salaris te ontvangen. Dit geldt veelal ook voor de directeur. De activiteiten van de Credit Unions worden in de Verenigde Staten bij de wet beperkt tot het aantrekken van spaargelden en het gebruiken van deze gelden voor consumptieve kredieten. Daarnaast zijn er nog enkele nevenbezigheden zoals het afsluiten van levensverzekeringen, ge koppeld aan spaar- en kredietrekeningen. Verder vindt er belegging van liquiditeitsoverschotten in overheidspapier plaats. Andere activiteiten, zoals het accepteren van zichtgelden, het deelnemen aan het bankgiroverkeer en vermogensbeheer zijn verboden. Het ontbreken van garantiekapitaal dwingt tot reservevorming. De onder de zogenaamde Federal Credit Union Act toegelaten Credit Unions zijn ver plicht jaarlijks 20 van hun winst te bestemmen voor reservevorming, totdat de reserves 10% van het balanstotaal uitmaken. Per eind 1965 maakten de reserves circa 5,5 uit van het balanstotaal. De Credit Unions richten zich vooral op krediet verlening aan de gezinshuishouding en in het bij zonder op diegenen, die een vast inkomen genie ten. Aangezien Credit Unions beperkt blijven tot een bepaalde kring van mensen met gelijke be langen, wordt minder nadruk gelegd op reclame campagnes. Daarentegen is voorlichting over in komensbestedingen in het gezin zeer belangrijk. Gezien het feit dat de leden van een bepaalde Cre dit Union dikwijls in hetzelfde bedrijf werken, is het gemakkelijk een deel van het salaris bij uitbetaling te reserveren voor de Credit Union. Er is dus een direct contact met de belanghebbenden. Leden van de Credit Unions zijn niet alleen de kredietnemers maar ook de spaarders, die geen spaarrekening hebben maar aandelen ter waarde van 5 dollar ontvangen. Deze aandelen kunnen te allen tijde aan de vereniging ter verzilvering worden aangeboden. Op deze aandelen vindt een dividenduitkering plaats afhankelijk van de bedrijfsuitkomsten. Ook kan het zijn dat op de debetrente een reductie wordt gegeven. Overigens zijn de Credit Unions niet aan de rente-maxima van de Federal Reserve gebonden. Veel Credit Unions hebben een bescheiden om vang: ruim 63% van hen heeft een balanstotaal van 200.000 dollar of minder, nog geen 10% heeft een balanstotaal van een miljoen dollar of meer. In de meeste gevallen vindt het beheer kosteloos plaats. Het is echter de vraag of men onder de hedendaagse verhoudingen op deze voet kan door gaan. internationale verbreiding De gedachte van de onderlinge kredietverlening door middel van Credit Unions heeft zich ook bui ten de Verenigde Staten en Canada verbreid. Zo zijn de ideeën onder meer uitgedragen door middel van enkele grote internationale conferenties, terwijl daarnaast hulpprogramma's werden opgezet. Zo werd in 1965 een contract getekend voor een hulp programma ten behoeve van enkele Afrikaanse landen. Amerikaanse specialisten zullen in Tanza nia, Kenya en Uganda hulp verlenen bij het opzet ten van Credit Unions. Soortgelijke programma's werden eerder ontwikkeld voor Zuid-Amerika. In middels tellen de verschillende Zuid- en Midden- Amerikaanse staten ruim 22.000 Credit Unions met 16,5 miljoen leden en een totaal spaarsaldo van 8,2 miljard. Het is in deze landen, dat het opvoed kundige aspect zeer belangrijk is. Voor veel be woners van deze gebieden is sparen een geheel nieuwe bezigheid. 148

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1967 | | pagina 34