A
Het coöperatieve landbouwkredietwezen
(systeem Raiffeisen) in Zwitserland
36%
33%
In Zwitserland, het land van hoge bergen en ve'e banken, moet een berg wel bijzonder mooi of
hoog, en een bank wel bijzonder groot of karakteristiek zijn, wil hij of zij in het oog vallen. In balans
totaal uitgedrukt, vallen de Raiffeisenkassen niet op c'oor hun grootte, maar wat betreft hun aard
zijn zij wel bijzonder karakteristiek. Vooral „die Corfgemeir.schaft" spoelt bij de Zwitserse raiffeisen-
banken welhaast een overheersende rol.
Alvorens in te gaan op de structuur en de
werkwijze van de Zwitserse Darlehenskassen
(systeem Raiffeisen), zal eerst een beeld ge
geven worden van de plaats die deze organi
satie in de Zwitserse bankwereld inneemt. Uit
gedrukt in balanstotaal is dit een zeer beschei
den plaats; nl. het balanstotaal van de Zwitser
se Raiffeisenkassen bedraagt slechts 3,4 van
het balanstotaal van alle Zwitserse banken te
zamen. Onder het grote aantal banken dat
Zwitserland kent, zijn er echter talrijke, die niet
of nauwelijks als eventuele concurrent van de
Raiffeisenkassen gekenschetst kunnen worden.
De belangrijkste concurrerende banken zijn c!e
Kantonalbanken (een staatsinstelling), de han
delsbanken, de lokale banken (in n.v. of coöpe
ratieve vorm) en de spaarbanken. Echter ook
in vergelijking met haar concurrenten nemen de
Raiffeisenkassen een bescheiden plaats in. In
onderstaand tekeningetje is dit bij benadering
(uitgaande van balanstotalen) weergegeven.
L 1
Kantonalbanken 36 Spaarbanken 8
Handelsbanken 33 Raiffeisenkassen 5
Lokale banken 18%
Hierbij moet echter wel worden opgemerkt,
dat het balanstotaal van de Raiffeisenkassen
sinds de tweede wereldoorlog procentueel aan
merkelijk sneller stijgt dan het balanstotaal van
haar concurrenten. De plaats die de Raiffeisen
kassen bij de landbouwkredietverlening in
nemen, is relatief belangrijker. Geschat wordt
dat de Raiffeisenkassen 15-20% van het insti
tutionele landbouwkrediet voor hun rekening
nemen.
De Zwitserse Darlehenskassen (systeem Raif
feisen), ontwikkeling en organisatie
Rond de eeuwwisseling bestond er in Zwit
serland al een betrekkelijk dicht netwerk van
allerhande banken. De landbouw kon van deze
banken wel kredieten verkrijgen, maar deze
kredieten hadden uitsluitend de vorm van lang
lopende hypotheken en de rentetarieven lagen
nogal hoog. Bedrijfskredieten om modernise
ringen te realiseren waren echter niet verkrijg
baar. Het is dan ook vooral om dezo behoefte
aan bedrijfskrediet te dekken, dat cle Darle
henskassen zijn ontstaan.
De grote propagandist en oprichter was
Pfarrer (dominee) J. F. Traber, die op 1 januari
1900 te Bichelsee de eerste Zwitserse Raiffei-
senkasse oprichte.
Al spoedig werden ook in andere delen van
het land soortgelijke banken opgericht. Reeds
kort na het ontstaan van deze eerste banken
ging men over tot de oprichting van een lande
lijke organisatie, nl. het Verband Schweizeri-
scher Darlehenskassen (1902). De juridische
vorm van dit Verband is die van een coöpera
tie op aandelen. In tegenstelling tot hetgeen
men in Duitsland ziet, waar het Raiffeisenver-
band naast de kredietcoöperaties ook tal van
andere coöperaties omvat, heeft de Zwitserse
343
