„Ik weet dat mijn Hollands niet erg keurig is, maar ik houd er van om een brief in het Hol lands te schrijven, voor mijn eigen plezier. Daarom, hier gaat ie dan". Natuurlijk is het Nederlands van de heer Droge niet meer onbe rispelijk: de tand des tijds en het Amerikaans hebben er hier en daar wel aan geknaagd. Maar wat geeft dat? Wij begrijpen elkaar en wij willen daarom letterlijk uit de brief van de heer Droge citeren. Wie van ons zou het na 56 jaar in den vreemde beter doen? In een P.S. onder zijn brief vraagt de schrijver ons „Hoe is het Hollandsch. Ik moet denken om zinnen te vormen"! De heer Droge is overigens een echte Ameri kaan. Hij heeft 8 jaar in het bestuur van de county (elke staat is verdeeld in „counties", dis tricten) gezeten, waarvan 6 jaar als voorzitter. Op 4 januari 1965 is hij afgetreden. „Mijn familie dacht het is nu mooi genoeg. Maar ik lijk mij niew baantje rentenieren niet. Maar dat zal wel leeren, hoop ik en misschien vind ik wel wat". Wij denken zo, dat het met de vrijetijdsbeste ding van onze vriend Harry Droge nog wel mee zal vallen. Hij is voorzitter van de raad van ad vies in de 12e District Bank in Spokane- Washington. Men neemt blijkbaar alleen mensen in het bestuur, die zelf schuldenaar zijn en de heer Droge heeft nu zijn probleempje hoe hij in de schuld blijft staan: „Ik hoop dit nog wat aan te houden, maar of het kan zal de tijd leeren. In de Land Bank is de rules zo, dat als men zij loan afbetaald, kan men niet meer in aanmerking komen voor lid en in geen geval bestuurslid. Ik heb 2 meer payments 1 jaar. Maar ik heb vooruitbetaald voor jaren, dat als ik mijn laatste payment niet betaal, dan neemt men dat uit de money dat ik vooruitbetaald heb. Dat cost me dan 4 rente aan de laatste 500. Het is me verteld, dat op zulk een manier kan ik in het bestuur blijven. And ik moet weer gekozen worden in maart 1965, will de leden me houden. Op deze manier kan het. Als de 3.000 op is (3 jaar payments is the limit om vooruit te betalen), ja, dan moet ik weer opnieuw leenen om erin te blijven." Wij hopen dat de heer Droge inmiddels is herkozen en dat hij niet heeft behoeven te lenen! Uit de Raiffeisen-Bode is de heer Droge ge bleken, dat de problemen hier en ginder van dezelfde soort zijn. „Het systeem brijd zich uit, en dan komen de problems vanzelf. Toen ik in het bestuur in Bozeman kwam, hadden we 2'/2 millioen, en nu zowat 13 millioen bussiness. Wij hebben scholen (een paar dagen) voor nieuwe bestuursleden, nieuwe kassiers, nieuwe bookkeepers. Wij hebben net al bij u vergade ringen in verschillende streken (Ringvergaderin- gen). Dat all helpt for efficiënt operation of the system. And het bewijs is here dat het afbetaald. De 12th District Bank betaalt dit jaar 61/2 dividend on our stock, hetwelk 5 van het ge leende geld is. Intrest cost of the loans is thans 51/2 De rente blijft voor de lengte van de loan, zoals de koers is, als men de lonen sluit (not very plan Dutch)." Niet erg duidelijk Nederlands, zegt de heer Droge, maar onze lezers zullen hem wel hebben kunnen volgen. In de bank van de heer Droge hebben de leden blijkbaar een kapitaaldeelname, die gelijk is aan 5 van het uitgezette bedrag. Over die kapitaaldeelnamewordt 61/2 dividend vergoed. Een ander systeem dus dan bij ons. „De boeren in onze omgeving doen financieel goed, maar er zijn altijd uitzonderingen. De living standaard is hoog en zodoende hebben sommigen een toer om rond te komen. En dat kopen on time wordt zoo hoog opgewerkt, dat ik zou zeggen, de meesten zitten altijd in de schuld. Ik ben één van de oude school, zoo dat past niet in mijn category. Wel nu weet u ook weer dat uw monthly paper zeer gewaardeerd wordt en hartelijk dank." Onzerzijds hartelijk dank aan de heer Droge! De toezending van ons blad is aan hem goed besteed. Wij hopen nog eens van de heer Droge te mogen horen, en wij wensen hem vanuit zijn geboorteland alle goeds toe. 109

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1965 | | pagina 23