Pluimveehouderij De laatste tijd is er allerwegen veel aandacht besteed aan de moeilijkheden van de pluimvee houderij. Eerst was er de kippenoorlog, ont ketend door Amerika, dat zich niet van de West-Europese slachtkuikenmarkt wilde laten verdringen. De strijd laaide fel op, er werd grof geschut in stelling gebracht en zelfs ons aard appelmeel moest het ontgelden. Toen dit hanen gevecht wat luwde, gooide Duitsland de knuppel in het hoenderhok. Slechts door een krachtig optreden van onze regering kon de dreiging van de importstop voor eieren worden afge wend. De moeilijkheden in de pluimveehouderij vor men een typisch symtoom van een tijdelijk ver stoorde markt, waar de produktie onvoldoende op de afzetmogelijkheden is afgestemd. De E.E.G.-reglementen bieden de Duitse pluimvee houder voorlopig nog een bescherming via in gewikkeld berekende heffingen op de import van eieren, waarbij niet alleen het voergraan- prijsverschil wordt weggeheven maar tevens wordt aangenomen, dat een kip aan de Duitse kant van de grens, van evenveel voer, minder eieren legt dan in Nederland. Bovendien is door subsidieregelingen, o.a. op kippenhokken, de Duitse produktie kunstmatig gestimuleerd. Aan gezien het eierenverbruik gelijktijdig daalde, kon een ernstige prijsdaling niet uitblijven. Inmiddels mag worden verwacht, dat de pro duktie weer enigszins zal inkrimpen. Bovendien kan de consumptie door een gepaste recla mecampagne, waaraan ook Nederland wil mee doen weer worden vergroot. In Nederland steeg het verbruik de laatste maanden met 20 Waar Duitsland toch nog altijd een kwart van zijn verbruik moet importeren en wij in E.E.G.-verband reeds een voorsprong hebben op Denemarken en Polen, bestaan er voor de toekomst, wanneer allerlei discriminaties geheel worden opgeruimd, zeker goede mogelijkheden. Daarbij zal echter, volgens de voorzitter van het Produktschap voor Pluimvee en Eieren, de kwaliteit en de presentatie moeten worden op gevoerd. Door een verdere integratie en be sparing op de factor arbeid via grotere pro- duktie-eenheden -mogen wij hopen onze po sitie, met een legstapel van 25 miljoen hennen, te kunnen handhaven en versterken. Slachtgevogelte Bij de slachtkuikens heeft het Nederlandse kwaliteitsprodukt overal een uitstekende naam. Zowel in eigen land als ook op de buitenlandse afzetgebieden zien we dan ook een stijgende vraag naar het Nederlandse produkt. De slacht- kuikenexport wordt daardoor van steeds grotere betekenis. Door verandering van consumptie gewoonten gaat ook de Nederlandse consu ment het gebraden kippetje steeds meer waar deren. Zeker ook bij de huidige hoge consump tieprijzen voor vlees biedt de binnenlandse markt goede mogelijkheden voor een verdere stijging van de consumptie. Dit alles biedt gun stige perspectieven voor een verdere produktie- toename. Vee en vlees Na de grote inzinking van 1962, waarbij de prijzen daalden tot een sinds de oorlog nog nimmer bereikt niveau, heeft de vee- en vlees markt zich het laatste halfjaar niet alleen ver rassend snel hersteld, maar is het prijspeil ook met sprongen omhoog gegaan. De varkensprijzen ondergingen nu de wer king van de E.E.G.-regelingen, waarbij het vrije verkeer niet meer gehinderd wordt door con tingenten of minimumprijzen. Daarbij wordt ook de export van levende varkens, vooral naar Frankrijk, van grote betekenis en dreigt onze baconleverantie naar Engeland zelfs in het ge drang te komen. Overigens tekent zich de laat ste weken weer enige ontspanning af. Schom melingen als gevolg van de z.g. varkenscyclus zullen zich zeker ook in de toekomst blijven voordoen. Daarbij is het echter van groot be lang dat het buitenland zeer ingenomen is met de kwaliteit van Nederlandse varkens. Wanneer we aan het type van het varken, aan de huisvesting, de voeding en de gezondheid alle aandacht blijven besteden, dan zal de var kensfokker en -mester, met vakbekwaamheid en nauwgezetheid, zich een lonend bestaan kunnen verwerven. 69

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1964 | | pagina 7