en paard De „Verzekeringsactiviteit' waarbij wij in de vorige twee nummers van ons blad hebben stilgestaan, is een interessant en actueel onderwerp. Het artikel, dat wij deze keer opnemen, belicht nog enige aspecten van deze zaak. Uitgepraat zijn wij hiermede nog geenszins, dat hopen wij althans. Verdere reacties zullen hartelijk welkom zijn. Verzekeringsactiviteit Geachte redactie, Met veel belangstelling heb ik de discussie gevolgd over het vóór en tegen van een Assurantie-afdeling bij de Raiffeisenbanken. Wat mij hierbij is opgevallen is wel, dat zowel in woord als wederwoord in de eerste plaats is uitgegaan van en aandacht wordt besteed aan het belang van de plaatse lijke bank en in de tweede plaats dit in het artikel van de heer Van Maldegem het belang van de plaatselijke assurantieagent. Het belang van de cliënt van de bank komt te weinig ter sprake en het is dat belang dat ik graag op de eerste plaats zou willen stellen. Wat zijn dan deze belangen? Wat kan een bankcliënt er voor voordeel van hebben om zijn assurantiezaken bij zijn bank onder te brengen als er een goede plaatselijke agent is? De belangrijkste punten zijn dan wel: a. De blijvende verhouding: bank - cliënt. b. De meer onpartijdige voorlichting die door de bank kan worden gegeven. Met het onder a. gestelde bedoel ik het volgende: Krijgt men de gelegenheid eens rond te snuffelen in het ver zekeringspakket van een cliënt, dan zal men steeds weer ontdekken wat een verscheidenheid van maatschappijen en tussenpersonen in relatie staan met deze cliënt. Veelal is deze cliënt niet eens precies op de hoogte van wat bij wie verzekerd is. Vele verschillende agenten be zoeken hem voor het incasseren van premies e.d. Is er schade, dan zal eerst uitgevonden moeten worden bij welke agent en bij welke maatschappij deze schade ge claimd zal moeten worden. Deze gang van zaken lijkt vreemd doch is overigens zeer verklaarbaar. Men had een vriend die in assuranties ging doen en men gunde hem ook wat. Later ging de buurman wat pionieren in verzekeringen en men kon hem toch ook niet vergeten. En laten wij vooral de familierela ties niet uitvlakken. Het ging zo door en het kwam van kwaad tot erger. Maar er kwam ook een tijd dat de vrien den- en/of familierelatie werd verbroken. De portefeuille ging over in vreemde handen en alle banden en verplich tingen met de nieuwe agent waren verdwenen. Er werd wat overgeheveld en teruggeheveld en de chaos was compleet. In dit verband zou ik ook willen noemen de assurantieposten afgesloten door collegae in privé. Het is voor ons niet zo moeilijk posten af te sluiten bij cliënten van de bank. Er is nu eenmaal een goede verstandhouding en het is soms moeilijk voor de cliënt om te weigeren als er om gevraagd wordt. Maar ook aan de diensttijd van de collegae komt een oinde en de persoonlijke relatie is verbroken. De porte feuille verhuist naar elders. Na hetgeen hiervoor geschre ven is, is het niet zo moeilijk te begrijpen wat met een blijvende verhouding: bank - cliënt wordt bedoeld. Parti culiere agenten, beheerders en personeelsleden van banken komen en gaan, doch zo de zaken er thans voor staan behoeven we niet bang te zijn dat hetzelfde van de banken gezegd zal worden. Al zijn assurantiezaken bij de bank betekent voor de cliënt: één adres voor alles wat met asuranties te maken heeft. Is er een nieuwe post, is er een schade of is er een vraag, men kan steeds gaan naar zijn eigen bank. De instelling, die uit hoofde van haar functie toch al groten deels op de hoogte is van de zaken van haar leden/ cliënten. Men kan en mag dan ook verwachten dat de bank assurantiezaken voor deze cliënt zal behartigen, zo als alle belangen van de cliënt behartigd zullen worden. En de praktijk leert ons dan, dat de cliënt, als regel helemaal niet assurantieminded, zeer blij is een oplossing gevonden te hebben voor deze problemen. Hij voelt zich opgelucht en bevrijd van een zorg. Het meest ideale zou dan nog zijn om als de cliënt gaat verhuizen naar een andere plaats, de bank tegelijk met hei spaarbankboekje, het effectendepot en de rekening- courantgelden, het verzekeringspakket over kan schrijven naar de nieuwe bank, de Raiffeisenbank in de nieuwe woonplaats. Nu nog de vraag of het de bank cliënten kan kosten als een schade niet naar genoegen wordt afgewikkeld of als een post niet op tijd is doorgegeven. Natuurlijk kan dat, maar dan hoofdzakelijk in theorie. Het voeren van assuranties schept verplichtingen voor de bank, zoals alle werkzaamheden verplichtingen scheppen tegenover de cliëntèle. Maar datzelfde geldt b.v. voor de bank die een effecten afdeling voert. Ook daar kan men een klant verspelen als men vergeet een verkooporder door te geven en de andere c'ag de koers een stuk is gedaald. Dat is dan ook in hoofdzaak theorie. In de praktijk valt alles wel mee. Vervolgens de onpartijdige voorlichting In de discussie is al gesteld dat er goede en minder goedo agenten zijn. Over do minder goede wil ik niet eens praten. Er zijn gelukkig meer goede dan slechte agenten. Toch blijft er een verschil bestaan tussen de goede agent en de bank. Voor de bank moet de provisie 436

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1963 | | pagina 30