Man
jö V
en paard
Overeenkomstig hetgeen wij reeds in ons vorige nummer schreven, nemen wij hieronder het vervolg
op van de brief, die wij van de heer van Maldegem ontvingen.
Dit gedeelte bevat twee verschillende onderwerpen, waarop natuurlijk ook afzonderlijk door onze
lezers kan worden gereageerd.
Hagelschade aan fruit.
Geachte redactie
De kop is alleen maar een aanleiding om iets over ver
zekeringen te schrijven. Regelmatig worden onze banken
geconfronteerd met het verzekeringsvak. Hetzij door een
artikel in de R.B. zoals nu, hetzij door circulaires van
de Centrale Bank zoals ook voor dit geval of anderszins
door persoonlijke gesprekken hierover.
Natuurlijk is elke bank autonoom en moet ze zelf dus
weten of ze er wel of niet toe overgaat met een afdeling
verzekeringen te beginnen. Daarmee begint een discussie
over dit punt vrijwel altijd. Wanneer men als plaatselijke
bestuurder om welke reden dan ook er niet veel voor
voelt, dan blijkt in de loop van een gesprek toch wel, dat
men goed in zijn schoenen moet staan om niet een beetje,
zomaar in 't klein hieraan te beginnen.
Natuurlijk is dit niet een aanval op de bankautonomie,
maar dat er toch wel een beetje „gedrukt" wordt, zal
ieder die het genoegen had een discussie met de Utrechtse
verzekeringsheren mee te maken wel met me eens zijn.
Dit is niet als kritiek bedoeld, maar enkel een constate
ring.
Wel vragen wij ons af, waarom er gedrukt wordt. Er
bestaat kennelijk op dit punt bij vele banken om verschil
lende redenen nogal tegenstand, terwijl andere banken
zich reeds jaren op dit terrein bewegen en er bijkbaar wel
bij varen. Nu is dit laatste, dat welvaren, wellicht moei
lijk aantoonbaar; de baten zijn wel bekend, de lasten
meesttijds maar bij benadering.
Nu is mijn vraag, die ik in volgende nummers misschien
wel beantwoord kan krijgen: ,,ls het behalen van een
batig saldo, dus een verhoging van de rentabiliteit, het
enige oogmerk, of spelen de (misschien) nevenvoordelen,
als het aantrekken van meer cliënten, ook mee?"
Voeren de banken zelf ook acquisitie, of nemen ze
enkel hetgeen zo aan het loket komt terloops mee?
Zijn de banken van mening, dat ze, in de gemeen
schap waarin ze werken deze gemeenschap een dienst
bewijzen met andere woorden kunnen ze het beter
en/of goedkoper dan b.v. een bonafide vakman-agent
op dit gebied? En hoe is het met de schaderege
lingen? Zijn hiermee ook wel eens moeilijkheden en kost
dit ook wel eens cliënten? Vragen, geachte redactie, die
naar ik hoop in 't openbaar beantwoord mogen worden.
Waarmede ik echter niet wil volstaan; ik wil proberen in
't kort hierover ook nog een persoonlijke mening te
geven. Ten eerste wil ik opmerken dat wanneer u stelt,
dat ook het belang van de bank gediend is met het onder
brengen van hagelverzekeringen voor fruit bij de O.F.H.
door de bank zelf, dit toch wel wat gekleurd is. In elke
leningsakte kan toch de voorwaarden van hagelverzeke-
ring, eventueel met cessie van uitkeringen, verplicht ge
steld worden. En daarmee is toch het bankrisico gedekt?
Verder vind ik het werk van afsluiten en onderbrengen
van diverse verzekeringen bij een of andere maatschappij,
die naast goede polisvoorwaarden de hoogst mogelijke
provisie geeft, voor onze banken toch maar zo, zo. Ook
kan ik het niet aanbevelen, wanneer in een bepaald ge
bied, waar deze branche goed loopt en geen aanleiding
geeft tot verkeerde toestanden en waar verder de bank
een goede reputatie geniet, deze zelfde bank zou moeten
gaan „inbreken" bij reeds gevestigde, hetzij onderlinge,
hetzij particuliere verzekeringskantoren, en daarmee wel
een zekere rentabiliteitsverbetering kan behalen, maar
tevens afbreuk doet aan eigen reputatie en goodwill.
Het probleem, waar de kassier van een bank, dit werk
als „bijwerk" verricht wil ik gaarne onbesproken laten.
Ik heb in een discussie met één uwer redactieleden het
werk, wat hier gebeurt eens „Kruimelwerk" genoemd. Ik
wil dat hier wel herhalen. En in dezelfde beeldspraak zeg
gen, dat wanneer men brood wil eten, men niet moet be
ginnen om de kruimels van de vloer en de tafel op te
vegen, want van kruimels kan men geen brood meer
maken. Deeg maken met veel gist erin en dan maar laten
rijzen. Als we op dit gebied werkelijk wat willen, dan lijkt
het me toe, dat u de mogelijkheden moet onderzoeken om
te komen tot een alles omvattende N.V. Landbouwver-
zekeringsbank, gewoon als dochtermaatschappij van de
C C.R.B. De dan te behalen voordelen kunnen onvoorstel
baar groot zijn. Zouden andere bestaande grote onder-
lingen hiervoor niet te vinden zijn? En al het kleine
goed, wat op dit gebied bestaat; er wordt tegenwoordig
zoveel gekocht voor miljoenen. Waarom hier niet?
Propaganda-activiteit
Ten slotte nog een kleine reactie op propaganda-activi
teit van de heren Beukema en Raadschelders uit Nootdorp
en Amstelveen. Ik heb beider artikel met veel belangstel
ling gelezen en velen met mij hebben er wellicht iets uit
kunnen leren. Alleen de laatste alinea van de heer Raad-
schelders kan hij niet zo bedoelen als het er staat;
Amstelveen is toch nog te kort uit de plattelandssfeer
gegroeid, dan dat de heer Raadschelders niet meer zou
weten, dat de relaties op het platteland een goede gast
heer met prima sigaar of bonbon even zo goed weten
te waarderen als een relatie uit de stedelijke sfeer.
Maar dat is maar bijzaak dacht ik en bedoeld als mooi
slot, verder hoed af voor hetgeen deze banken doen.
Alleen één punt valt op. Beiden noemen als propagan-
dapost een percentage van het balanstotaal t.w. 1V2 en
1 De vraag komt op, wanneer wij allen dezelfde acti
viteiten met dezelfde kosten zouden gaan ontwikkelen,
dan wordt het toch nogal wat. Gezien de verzamelbalan-
sen per 30 april in hetzelfde nummer van globaal 4 mil
jard, laten we dan Nootdorp nog even vergeten, maar die
1 maar aanhouden, dan zou dit 40 miljoen worden. Tel
364
