Köstendorf,
prof. Braumann woont
redenen heeft hij zijn functie als hoofd van de
lagere school in Grosz-Köstendorf verleden jaar
neergelegd. Verleden jaar ook heeft hij van de
Bondspresident van Oostenrijk als eervolle
onderscheiding de titel „professor" gekregen.
Een dergelijke onderscheiding, die wij als zo
danig in ons land niet kennen, wordt in Oosten
rijk verleend aan mannen, die zich op cultureel
gebied bijzonder verdienstelijk gemaakt hebben.
De schrijver van „onze" Raiffeisenroman is
daarmede „professor" Braumann geworden.
De boeken van prof. Braumann zijn reeds in
verschillende talen vertaald. Een Amerikaanse
uitgave van de Raiffeisenroman komt binnen
kort in een grote oplage van de pers. Wij heb
ben de indruk, dat prof. Braumann misschien
nog wel eens een roman aan het coöperatieve
werk van Raiffeisen zal wijden en wij hopen van
harte, dat hij daarvoor temidden van zijn andere
plannen de gelegenheid zal vinden. Hij zou daar
voor zeker de geschikte man zijn.
Natuurlijk hebben wij een bezoek gebracht
aan de Raiffeisenkasse van Grosz-Köstendorf.
Prof. Braumann is bestuurslid van deze bank en
hij vertelde ons, dat hij daardoor tot het schrij
ven van de roman over Raiffeisen is gekomen.
De Raiffeisenkasse van Grosz-Köstendorf is
een der grootste van Land Salzburg. Net als
dat bij ons zo vaak het geval is, is ook de be
huizing te klein geworden. Vol trots toonde men
ons het nieuwe bankgebouw, dat in aanbouw is.
Dat zal in het najaar waarschijnlijk klaar komen
en wij hopen, dat wij na de opening een foto
van dit nieuwe gebouw in de Raiffeisen-Bode
kunnen opnemen. De personeelsleden van onze
banken zouden zich, dunkt ons, ook op de
Oostenrijkse banken snel thuis voelen. Het is
daar net als hier; sparen en financieren, alles
met inachtneming van de regels van het spel,
d.w.z. de aanwijzingen van de „Bezirkskasse"
of Zentral Kasse. Overal wij hebben ook
andere Raiffeisenkassen bezocht ziet men het
vertrouwde, grote portret van Raiffeisen. Derge
lijke bezoeken brachten ons op de gedachte,
dat de naam raiffeisenbank het „internationaal"
toch wel beter doet dan „boerenleenbank". In
Duitsland, Oostenrijk en ook Noord-ltalië treft
men overal de Raiffeisenkassen aan. Bezoekers
uit die landen aan ons land zullen zich bij de
naam raiffeisenbank veel eerder thuis gevoelen
dan bij de naam boerenleenbank. Wij zullen
overigens niet beweren, dat dit op zichzelf reeds
voldoende reden is om tot naamswijziging over
te gaan.
De bekoring van buitenlandse reizen bestaat
in de vreemde indrukken, die men opdoet. Ook
Grosz-Köstendorf toonde zich in dit opzicht
alleszins bekoorlijk. Maar tegelijkertijd hebben
onze gastheer, en, niet te vergeten, onze voor
treffelijke gastvrouw, mevrouw Braumann, ons
zó ontvangen, dat wij ons niet in den vreemde,
maar „thuis" gevoelden. Het lijkt ver gezocht,
maar zelfs daartoe is het werk van Raiffeisen de
aanleiding geweest!
De boerderij, waar prof. Braumann geboren is
275
