Bij een ponskaarteninstallatie blijft op ver
schillende punten de tussenkomst van de mens
noodzakelijk. Bij een computer daarentegen
worden verschillende bewerkingen geïntegreerd,
vloeien als het ware in het „tijdloze" samen,
terwijl de machines bestuurd worden door een
programma, een verzameling instructies, welke
in het geheugen van de machine zijn opgeslagen.
Het geheugen. Dit is een tweede kenmerk van
een computer. Wij kunnen het vergelijken met
een opslagplaats. Hele bestanden, grote series
opdrachten kunnen er in worden bewaard. In
computertaal spreekt men van adressen. Er zijn
inmiddels machines met een geheugencapaciteit
van 10.000.000 (tien miljoen) adressen. Eigenlijk
zouden wij reeds van een onbeperkte geheugen
capaciteit kunnen spreken.Trommel- en schijven-
geheugens en magneetbanden kunnen nl. wor-
Dedemsvaart Sluis VII
De Coöperatieve Boerenleenbank „Sluis VII"
heeft 3 miljoen aan spaargelden bereikt. De
manier waarop dit gebeurde is waard vermeld
te worden.
den verwisseld en buiten de machine worden
bewaard.
Een derde kenmerk. Bij een ponskaartenappa-
ratuur kan alleen de ponskaart als invoermedium
dienst doen. Computers daarentegen zijn niet zo
eenkennig. Het „voer" dat deze machines accep
teren kan zijn de ponskaart, de papieren pons
band, de magnetische band, ja op het ogenblik
zelfs het slappe formulier.
Nog meer kenmerken zouden kunnen worden
genoemd, waardoor de computer zich van de
conventionele apparatuur onderscheidt, b.v.
snelheid van in- en uitvoer van gegevens. In het
volgende artikel zal er zeker gelegenheid zijn
daarop nog eens terug te komen, waarbij dan
tevens enkele cijfers zullen worden genoemd.
(Wordt vervolgd)
De 3 miljoen werd namelijk volgestort door
een veertienjarig meisje, Jenny Altena, die van
een gulden zakgeld per week weet te sparen.
Op de foto ziet u Jenny, die door de voorzitter
van het bestuur, de heer A. Zijlstra, wordt ge
feliciteerd. De gratis bijschrijving van de bank
heeft dit spaarzame meisje zeker verdiend.
Haar vader wordt gecomplimenteerd door de
kassier, de heer K. Koiter (op de foto geheel
rechts). De heer Koiter heeft inmiddels zijn
functie neergelegd wegens het bereiken van de
pensioengerechtigde leeftijd.
In 1939 nam de heer Koiter het kassiersschap
over van de heer Pape, de oude schoolmeester
uit Lutten.
Op de achtergrond ziet u het portret van de
heer Pape, die als het ware goedkeurend toe
kijkt bij dit feestelijke gebeuren.
DIEREN OP VERSVOETEN
Op twee beren
Twee beren sleepten speels van zin
een boom een boerenleenbank in
ten overstaan van de ontstelde
kassier die daar de wisselgelden
een beetje moest bedisselen
en spraken: „Boompje wisselen".
Trijntje Fop
(„Volkskrant
108
