Public relations (IV) In de voorgaande artikelen werd reeds aan gegeven, dat een organisatie niet met één publiek te maken heeft, maar met een veelheid van „publieken", ieder met een eigen groepsbe langstelling en ieder met een eigen groeps- mening. Vervolgens is gesteld, dat het voor een goed functioneren van een organisatie van veel be lang is, dat er in die groepen bekendheid om trent, interesse en begrip voor, en vertrouwen in de organistie bestaan. Er is reeds op gewezen, dat iedere groep haar eigen manier van benade ring vraagt. Ten slotte hebben wij gepleit voor een planmatige aanpak. Nu zijn de middelen aan de orde, die bij de uitvoering van het public-relationsprogramma kunnen worden toegepast. Eerst willen wij nog enige aandacht besteden aan de communicatie in het algemeen. Communicatie Met communicatie bedoelen wij: het mede delen, waardoor de ene mens de ander door spraak, geschrift en beeld kan doen delen in wat zijn geest bezig houdt; hem deelgenoot kan maken van eigen gedachten, belevenissen en ge voelens, waardoor hij in die ander denkbeelden en zelfs denksystemen kan overplanten. Eerst als wij er terdege over nadenken, wat dit eigen lijk zeggen wil, ervaren wij het als iets zeer bij zonders. In het alledaagse leven maakt het weinig indruk op ons. Verwondering en waar dering ontwaken pas bij de ontmoeting met een blinde of een doofstomme. Communicatie is een zaak met veel kanten. Aan beide zijden van de lijn staat een partij. De ene partij wil inlichten, iets overdragen op de ander. Het is echter mogelijk, dat de andere partij daarvan niet gediend is of niet terug wil praten. Men zal daar rekening mee moeten hou den. Steeds zal er gelegenheid voor de ander moeten zijn om zich te laten horen, wil men werkelijk „communiceren". Er is dus altijd sprake van tweerichtingsverkeer. Er zit nog veel meer vast aan het communi- catievraagstuk, bijvoorbeeld: wié zegt het, en ook hóe wordt het gezegd? De taal van de zen der moet dezelfde zijn als die van de ontvanger. Ook hetzelfde woord wil niet voor iedereen het zelfde zeggen. „Geef het maar een zachte tik", betekent voor een beroepsbokser iets anders dan voor een vader, die met zijn kinderen krijgertje speelt. Verder is ook de formulering van de taal belangrijk, omdat die het contact kan maken en breken. Hoe het ook zij, zonder een goede communi catie vermeerderen de wrijvingspunten en blijft men beneden het maximum van de mogelijk heden. Voor de ideale communicatie gelden dus de voorwaarden van tweezijdigheid, wederkerig vertrouwen en verantwoorde vorm en inhoud. Het is niet gemakkelijk hierbij fouten te ver mijden, ongeacht of het nu om mondelinge of schriftelijke communicatie gaat. Wat betreft de communicatiemiddelen zou een verdeling kunnen worden opgesteld als volgt: a. gesproken woord en persoonlijk contact; b. woord en beeld in gedrukte vorm; c. visuele middelen. Het gesproken woord Persoonlijk contact is en blijft van het grootste belang. Het dient bovenaan te staan op de lijst van communicatiemiddelen. Het gesproken woord heeft natuurlijk zijn beperkingen, ten dele gelegen in het feit, dat er een spreker voor nodig is. Ook kan b.v. een discussie (meestal) niet her haald worden. Daar komt nog bij, dat er voor het succes van het gesproken woord nogal wat voorwaarden vervuld moeten zijn. Er zijn welis waar hulpmiddelen, maar het persoonlijk element blijft de boventoon voeren. Voor het bereiken van het gestelde doel is een goede voorberei ding onmisbaar. Mensen in een vergaderzaal bijeen te brengen is niet zo moeilijk, maar hen ook belangstelling voor het onderwerp bij te brengen is minder eenvoudig. Alleen door een degelijke voorbereiding, waarbij wordt bepaald welke middelen men zal gebruiken en hoe die zullen worden gebruikt, zal men de aanwezigen kunnen boeien. Elementaire regels zijn ook; het opschrijven van de belangrijkste punten, deze punten in een logische volgorde plaatsen, zich prepareren op een inleiding en er aan denken aan het eind een samenvatting te geven. Behalve de voorbereiding is ook de presentatie van be lang. Hiervoor kunnen wel enkele vuistregels 90

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1963 | | pagina 12