Oude gebruiken Verheugend is, dat ook Boskoop niet wil achterblijven met het doen voortleven van een typische gewoonte: het houden van een betaaldag voor één keer per jaar op de open bare straat. Het fraaie, regelmatig en propere, doch helaas te weinig gekende boomkwekersdorp Boskoop aan de Gouwe ten noorden van Gouda, is een zakelijk dorp ge worden, waar men zich doorgaans niet op houdt met folkloristische eigenaardigheden en het trekken van vreemdelingen. Boskoop heeft niet eens een vereniging voor vreemde lingenverkeer. Een goed jaar geleden althans was zij er niet. Het zou kunnen zijn, dat er in de laatste tijd een is opgericht, hoewel dit niet in de lijn van het ongeveer 10.000 in woners tellende, overwegend protestants- christelijke dorp ligt, dat hard werkt en overigens op zijn rust gesteld is en allerminst prijs stelt op een stroom van bezoekers, die er des zondags een kijkje komen nemen. Dat be zoek is het dorp met zijn vele bruggetjes, die naar de villa's en de tuinen van de kwekers leiden, anders wel waard. Sinds een paar jaar heeft men in Boskoop weer op straat rekeningen vereffend. Dood gewone zakelijke rekeningen voor geleverde goederen en verrichte diensten. In het voor jaar zwermen de kwekers uit over de wereld verscheidene landen van Europa en de Verenigde Staten en Canada om er de verrukkelijke voortbrengselen van hun in totaal ongeveer 560 ha grote siertuin te ver kopen. Voor enkele tientallen miljoenen guldens aan jonge bomen, heesters en struiken zetten zij af. In juni keren zij terug. Zij wikkelen dan hun financiële zaken af. Op 1 juli is het in Boskoop officiële betaaldag. Tegen die tijd verschijnen in het plaatselijk blad advertenties als: „Rekeningen gevraagd. Firma P. van Nes, Arn. Reijerskoop 225"; „Verzoeke tijdige inzending der rekeningen. W. van den Akker en Co. Kantoor Den Ham 25" en „Per omgaande restant rekenin gen gevraagd. J. Tijsterman, Goudse Rij weg 144". Als niet-Boskopers rekeningen moeten be talen of gelden te ontvangen hebben doen zij dat binnenshuis, als zij tenminste geen ge bruik maken van postwissel, giro of bank. In Boskoop doet men dat tegenwoordig ook, maar toch heeft zich het oude gebruik ge handhaafd of liever: op symbolische wijze hersteld dat wilde, dat in de laatste week van juni, omstreeks Sint Pieters en Pauwels- dag (29 juni) de kwekers, de bomenzoekers, dat zijn de mannen, die voor een handelaar bij kwekers de partijen bomen zoeken, die de handelaar in het buitenland verkocht heeft, maar niet uit eigen voorraad kan leveren, en de middenstanders op straat gaan zitten, ergens in het centrum van het vriendelijke dorp, dicht bij de brug over de Gouwe, om er de schuldeisers, die met rekeningen komen opdagen, de hem toekomende bedragen uit te betalen. Over de brug komen Eertijds kwam er een zware geldkist aan te pas. De betalingen geschiedden bij de brug over de Gouwe. Wie wat te vorderen had, wachtte tot de schuldenaar „over de brug kwam". De bekende Nederlandse uitdruk king zal aan de betaaldag in Boskoop wel zijn ontstaan te danken hebben. In deze boom kwekersplaats ging het letterlijk op, dat de schuldenaren over de brug kwamen. Een In het Haagse nieuws- en advertentieblad „De Posthoorn" lazen wij onder de titel „De straat als kassierskantoor" het volgende: Er blijft langzamerhand van de oude gebruiken, die lange tijd in Nederland in ere ge houden zijn, niet zo heel veel meer over. Gelukkig zijn er streken, waar men eraan is blijven hechten en waar oude volksfeesten in een ietwat veredelde vorm vroeger ont aarden zij niet zelden in kwajongensoptreden en banaliteiten voortleven. Of men heeft de oude gebruiken in een bescheiden vorm weer ingevoerd. Zo valt er dus nog wel het een en ander te zien en te beleven. We herinneren aan de recente Luilakviering en aan de ommegang van de pinksterbruiden." Het artikel vervolgt: Betaaldag 316

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1962 | | pagina 30