van goud ook wel gecontroleerd door erin te
bijten. Zuiver goud is, zoals wellicht bekend,
een zacht metaal.
Ook bij deze gouden ringen en staven
kwamen op den duur echter, door slijtage en
knoeierijen, gewichts- en kwaliteitsvariatie
voor, die hun hanteerbaarheid bemoeilijkten
en er de oorzaak van waren dat muntstelsels
tot ontwikkeling kwamen.
Munten
De primitieve aanmunting gebeurde door
het plaatsen van een stempel op een stukje
edel metaal, aangevende kwaliteit en ge
wicht. De verdere ontwikkeling gaf een toe
nemend gebruik van munten als geld in het
goederen- en dienstenverkeer te zien, het
eerst in het oostelijke, daarna ook in het
westelijke deel van de wereld. Daarbij kwam
het ook nog wel eens tot een over- resp.
onderwaardering van dat muntgeld in ver
gelijking met zijn eigenlijke metaalwaarde.
Dat was dan met name het geval wanneer
de hoeveelheid beschikbare munten onvol
doende of te overvloedig was in verhouding
tot het volume van het handels- en diensten
verkeer.
Enige van de eerste bekende munten van
de westelijke wereld waren die van de ver
maarde koning en koopman van Lydia,
Croesus, die zowel gouden als zilveren mun
ten uitgaf, voorzien van zijn stempel.
Gedurende de middeleeuwen waren echter
Byzantijnse en Arabische gouden munten nog
het meest gezocht, in het bijzonder wel de
Byzantijnse; niet alleen door de internatio
nale handel, doch ook door geldhamsteraars.
Dit was grotendeels het gevolg van het feit,
dat het Byzantijnse Keizerrijk in die tijd het
belangrijkste handelsland was. De voor
naamste munt van dit rijk, de solidus, bleef
als betaalmiddel van waarde vanaf het eind
van de zesde eeuw tot het begin van de der
tiende eeuw.
Het afnemen van de economische activiteit
Gouden munten werden in ruime mate ge
bruikt door de Grieken en Romeinen.
150
Gallische nabootsing van een Byzantijnse solidus
(7e eeuw).
Boven: Germanicus.
Onder: Drusus.
Decadrachme van Syracuse.
