Raiffeisen zag het grote grasveld voor het
burgemeestershuis, tot aan de weg toe. Eens
was het bedoeling geweest hier een tuin aan
te leggen. Maar later had men het toch maar
zo gelaten.
Raiffeisen bleef staan. Dit stuk grond
behoorde aan de gemeente; hier zou
best plaats zijn voor een klein bakhuis!
Eten klein gemetseld bakhuis!
Raiffeisen sloot zijn ogen: een gemet
selde oven, een klein huis eroverheen,
ruimte voor de oven en voor de bakkers
knechten. Meer was er niet nodig.
Het plan stond al voor hem vast: hier
wordt het bakhuis gebouwd! En ze
moesten er onmiddellijk mee beginnen,
want de noodtoestand was nijpend.
Nadat hij als burgemeester van Flammers-
feld de FlammenfelderVereniging terOnder-
steuning van Onbemiddelde Landbouwers
had opgericht, bracht hij in Heddesdorf. waar
hij later burgemeester werd, de belangrijkste
burgers samen in de Heddesdorfer Welda-
digheidvereniging. Hij stichtte hiermede de
eerste coöperatieve boerenleenbank volgens
de principes, waarop later nog honderden
verenigen zich zouden baseren.
Eenmaal gepensioneerd zou hij deze grond
slagen vastleggen in een boek.
Alle moeheid was plotseling uit Rail-
feisen geweken. Meteen begonnen zijn
hersens aan zijn nieuwe plan te werken:
een boek over de principes van de voor
schotbank, de boerenleenbank! Daar
moest alles in staan: hoe het idee was
ontstaan, wat het nut ervan was en hoe
de vereniging moest worden opgericht
en geleid.
Het zou een geweldig werk worden.
„Ik zal het boek schrijven!'' zei hij op
de hem eigen, korte manier.
Ambtswoning
in Flammersfeld
385
