het feit, dat de stijging van de welvaart de vraag naar fijnere, onder glas gekweekte, groenten doet toenemen. Daardoor kon het aandeel van de Nederlandse tuinbouw in de voorziening van de West-Europese groente markt de laatste 10 jaar reeds belangrijk groter worden. Ten gevolge van de grotere vraag kon ons glasareaal sterk worden uit gebreid. Bovendien is de produktie per op pervlakte eenheid gestegen door een betere grondontsmetting, ziektebestrijding enz. Waar men er vooral in is geslaagd de produktie bij het gestookte glas uit te breiden, waardoor in het vroege voorjaar de aanvoer belangrijk groter werd, ontstond een veel gunstiger spreiding van de aanvoer over een langere periode. Vooral deze teelt- en aanvoersprei- ding is de positie van de tuinbouw ten goede gekomen. Afzetbevordering Het zo moeilijke probleem in onze land bouwpolitiek voor de aansluiting van de produktie aan de afzetmogelijkheden heeft echter twee kanten. Weliswaar kan men, zo als in de tuinbouw, trachten het aanbod enigermate aan te passen, doch voor de grote stapelprodukten waarvan de prijsvorming feitelijk wordt bepaald door de internatio nale overschottenmarkt is dit probleem op nationaal niveau onoplosbaar. Het beeft immers weinig zin de produktie daar te be perken waar de natuurlijke hoge bescher mende tolmuren, kunstmatig tot uitbreiding over te gaan. Daarom wordt de laatste tijd, veel meer dan over beperking van produktie en aan bod, vooral gesproken over mogelijkheden ter vergroting van de afzet. Het is immers niet alleen van belang dat de produktie zich aan past aan de snel veranderende omstandig heden we hebben daaraan in onze vorige kroniek vooral aandacht geschonken maar wil de landbouw zijn positie handhaven en versterken dan is het een gebiedende eis er naar te streven een zo hoog mogelijke gelde lijke opbrengst te verkrijgen. In dit verband doet het woord „valorisatie", het tot waarde brengen, vooral de laatste tijd veel opgeld. In verschillende landbouwbladen worden nogal kritische geluiden gelanceerd over de wijze waarop de afzet van onze landbouw- produkten in het buitenland wordt verzorgd. Men heeft blijkbaar de indruk, dat Neder land hierbij lelijk achterop zou zijn geraakt in vergelijking met onze concurrenten, vooral met Denemarken. Vooral de enigszins apathische en afwijzende houding van vele groeperingen inzake reeds lange tijd aan hangige plannen om te komen tot een goed opgezet marktonderzoek, de vaak gebrekkige presentatie van ons produkt en de veelal moordende concurrentie tussen de exporteurs op de buitenlandse markt heeft in de land- bouwkringen de vraag doen rijzen of er geen fouten en onvolkomenheden schuilen in ons afzetsysteem. Samenspel Een van de voornaamste punten, welke bij de veel geuite kritiek naar voren komt, is het feit, dat hoewel aan het particuliere initiatief veel waarde moet worden gehecht de exporteurs elkaar op de exportmarkt dikwijls voor de voeten lopen en elkaar met hetzelfde produkt bij de buitenlandse ai- nemer staan te verdringen. Men zou daarom moeten komen tot een concentratie van de afzet, althans tot veel meer samenwerking en samenspel. Alleen daardoor kan een zo sterk mogelijke marktpositie worden ingenomen. Concentratie van bedrijven tot grote ver koopeenheden en hetzelfde geldt voor de verwerking heeft ongetwijfeld vele voor delen. Concentratie bespaart niet alleen op kosten, doch men kan ook de propaganda doelbewuster voeren en veel gemakkelijker met merkartikelen op de markt komen. Wan neer men een merkartikel weet te brengen met constante kwaliteit en stabiele prijs ont moet men zeer zeker een vaster afzetgebied. Een duidelijk voorbeeld vormt hier de mar garine, met enkele grote merken, tegenover de boter, die naamloos, of met 200 of 300 kleine merkjes en bovendien tegen zeer wis selend prijspeil, wordt gebracht. Meer concurrentie Nederland ondervindt steeds scherpere concurrentie. Ir. Franke noemde kortgeleden nog het voorbeeld van de Poolse ham, die door een goed opgezette reclamecampagne in Amerika b.v. meer gevraagd en beter betaald wordt dan Nederlandse ham, die onder ver schillende merken wordt aangeboden door een groot aantal Nederlandse fabrieken, die 290

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1961 | | pagina 8