B ANK-NOTEN
Er wordt nog regelmatig gebruik gemaakt
van de mogelijkheid om het gebouw van de
Centrale Bank te bezichtigen in groepsver
band. In dit verband wordt een dergelijk be
zoek opgenomen in een dagplan, wanneer
men per bus een dagje uit gaat.
Vooral organisaties van plattelandsvrou
wen weten een dergelijk bezoek naar waarde
te schatten en als regel horen wij tevreden
klanken, zodra zij ons gebouw weer verlaten.
Wij maken onze besturen erop attent, dat wij
gaarne alle medewerking zullen verlenen,
indien men ter plaatse een excursie naar
Utrecht wil organiseren. Wij kunnen daarbij
ook suggesties aan de hand doen om met
enkele andere bezoeken de dag „rond" te
maken.
Als de voortekenen ons niet bedriegen, dan
zal de Raiffeisendag dit jaar wel bijzonder
druk kunnen worden. Er wordt dan ook ge
tracht het publiek niet alleen op deze dag aan
te trekken, doch ook in de Raiffeisenweek
daar omheen. Met folders en ander drukwerk
wordt hier rekening mee gehouden. Onze
banken zullen hiervan tijdig modellen ont
vangen.
Het is wel gewenst, dat deze actie zo
spoedig mogelijk in de bestuursvergadering
wordt behandeld, opdat de bestellingen voor
het benodigde materiaal tijdig kunnen wor
den gedaan. Er zijn nl. grote oplagen nodig,
waarvoor de drukpers wekenlang moet
draaien.
Wij denken aan de historie van het
Vrouwtje van Stavoren als wij lezen wat er
kort geleden gebeurde in een Japanse vis
winkel. Een klant van de winkelier kwam
opgewonden binnen, nadat hij een flinke vis
had gekocht. Bij het schoonmaken van deze
vis bleek er nl. een waardevol bankbiljet uit
te voorschijn te komen. De eerlijke klant
wied aan de Rijn. In het naburige Heddes-
dorf stichtte Raiffeisen pas echt de eerste
boerenleenbank, die spaargelden aantrok en
de leden voorschotten onder borgtocht ver
leende. De bank hield zich overigens ook
bezig met wezenzorg en reclassering. Tal
van notulen kon ik nog doorlezen. Maar
ten slotte ben ik in Heddesdorf naar het
kerkhof gegaan, naar het graf van Raiffei
sen. Piëteitsvolle handen hadden er voor
een schat van bloemen gezorgd.
Zo zwierf ik deze zomer een week lang
langs de paden die Raiffeisen eens betreden
heeft, vanaf de plaats waar zijn wieg op
stond tot aan de plek waar hij begraven ligt.
Ik zag hem in de geest langs de wegen en
straten lopen met de stok tot steun in de
hand en dikke brilleglazen voor zijn zwakke
ogen. Maar ik zag hem ook als de man met
een geest en verstand zo helder en gaaf, dat
daarin grootse plannen konden rijpen.
De verwezenlijking van die plannen zou
aan talloze gezinnen op het platteland soe
laas en redding brengen in de nood en de
ellende, waarin zij waren gedompeld en de
onder zware schuldenlast gebukte boeren
weer nieuwe hoop geven.
Zo kwam ik tot het schrijven van een
roman over Friedrich Wilhelm Raiffeisen.
Het boek moge een blijvende herinnering
zijn aan iemand, die de grootste steunpilaar
en stuwkracht werd voor het platteland.
CENTRALE BANK ALS EXCURSIEDOEL
RAIFFEISENDAG OP 19 OKTOBER
GELD ZOEKT VREEMDE WEGEN
295
