len zal het namelijk ondoenlijk zijn, de af nemers de akte van cessie of de cessielijsten te laten meeondertekenen, of op andere wijze door de afnemers te laten bevestigen, dat de cessie aan hen ter kennis is gebracht. Nu is voor de totstandkoming van een over dracht van een vordering niet beslist ver eist, dat de schuldenaren van de overgedra gen vorderingen (i.c. de afnemers) de cessie akte medeondertekenen of dat de cessie op andere wijze aan hen ter kennis wordt ge bracht. De overdracht of cessie is compleet, zodra de cessieakte door de bank en de krediet nemer ondertekend is. Aan de andere kant kunnen de schuldenaren van de overgedra gen vorderingen (i.c. de afnemers), die de cessielijst of de cessieakte niet medeonder- tekend hebben, aan de kredietnemer van de bank bevrijdend betalen. Onder „bevrijdend" betalen verstaat men, dat de afnemers rechtsgeldig aan de kre dietnemers zullen betalen, en deze betaling ook aan de bank zullen kunnen tegenwer pen. De bank moet dus het vertrouwen heb ben, dat de kredietnemer van de bank niet buiten de bank om tot inning van de aan de bank overgedragen vorderingen overgaat. Om te bereiken, dat de afnemers allen via de bank betalen, past men ook wel de na volgende methode toe. Op de facturen, die de kredietnemer aan zijn afnemers ver stuurt, wordt een strookje geplakt. Op dat strookje staat gedrukt, dat alle betalingen over de boerenleenbank of over de Utrecht se Centrale Bank geleid moeten worden. Als de overgedragen vordering op een buiten landse afnemer luidt, wordt op het strookje altijd vermeld dat de betaling via de Cen trale Bank moet geschieden, omdat de Cen trale Bank deviezenbank is, d.w.z. een bank die gerechtigd is betalingen uit het buiten land in ontvangst te nemen. In dat geval komen de betalingen uit het buitenland bij de Utrechtse Centrale Bank binnen en wor den door deze weer aan de boerenleenbank doorgegeven. In de praktijk werkt dit sys teem bevredigend. Toch wordt er niet de volledige zekerheid door gegeven, dat de betalingen inderdaad via de bank die het krediet gaf, zullen gaan. Wil men dat be reiken, dan is het noodzakelijk om alle debi teuren van de kredietnemer, op wie vorde ringen gecedeerd worden, van de cessie of overdracht op de hoogte te stellen. Gewoon lijk zal de bank zulks echter niet nodig ach ten. Slechts als de ontwikkeling van de kredietverhouding voor de bank niet bevre digend is, zal de bank het nodig achten, een dergelijke maatregel te nemen. Als de bank als richtlijn aanvaardt dat alleen handelaren die het volle vertrouwen van de bank waardig zijn, voor zulk een krediet in aanmerking komen, zal men ook met deze kredietvorm geen ongunstige er varingen opdoen. Niettemin zal de kassier er niet mede kunnen volstaan de cessieakten en latere stukken waardoor de cessie tot stand komt, zonder meer op te bergen. Hij zal daaren tegen nauwlettend moeten toezien, dat de vorderingen, welke zijn gecedeerd, ook tij dig worden betaald. Blijft een vordering te lang onbetaald dan zal deze uit het onder pand moeten worden afgevoerd en het kre diet met het hierop verstrekte bedrag (per centage) moeten worden verminderd. Te vens zal hij nauwlettend moeten zorgdragen dat het krediet tevens wordt verminderd in dien de vorderingen niet via de bank, doch rechtstreeks aan de kredietnemer worden voldaan, welke mogelijkheid veelal nog blijft bestaan. De „kredietbewaking" vereist bij deze zekerheid de uiterste accuratesse, wil zij niet tot onoverzienbare moeilijkheden voor de bank aanleiding geven. Kredietverzekering Wij willen ook nog melding maken van de mogelijkheid, dat de handelaar een z.g. kredietverzekering voor zijn vorderingen op buitenlandse afnemers afsluit. Als de bui tenlandse afnemers insolvent blijken te zijn of ook wanneer het geld niet naar Neder land uit het buitenland overgemaakt kan worden, verkrijgt de handelaar, die zulk een verzekering heeft afgesloten, toch betaling. Ook voor de bank kan het in verband met het door haar verleende krediet goed zijn te weten, dat de handelaar het buitenlandse- debiteurenrisico heeft gedekt, en niet zel den zal daarom de bank bij de handelaar erop aandringen een dergelijke verzekering te sluiten. 105

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1961 | | pagina 31