RAIFFEISEN-DAG 1959 Met een blik op de zonnige lucht zijn op de ochtend van 15 oktober jl. honderden kas siers naar buiten gestapt met de Raiffeisen- vlag over de arm. Bij het eerste lome briesje ontplooide zich het heldere groen-witte doek als uiterlijk kenteken van deze bijzondere dag. De dag, die is aangewezen ter herinnering aan het baanbrekende werk van F. W. Raif- feisen. Er is enorm veel werk verzet ter voorberei ding van de Raiffeisenweek, die zijn hoogte punt zou vinden op deze derde donderdag in oktober. Is het wonder, dat menig kassier met span ning uitzag naar de stroom van spaarders, die verwacht mocht worden? Welnu, die stroom is gekomen. Rustig en bedaard in kleine plaatsen. Maar vaak ook druk en onafgebroken en bij een aantal banken zelfs overstelpend. De volgende dag kwamen de eerste meldin gen binnen van het „spaarfront" en telkens weer getuigde men van een bezoek, dat buiten verwachting groot is geweest. „Flet was een kleine geldzuivering", zuchtte een van onze kassiers. „Ik heb 12 uur achter het loket ge staan en nauwelijks tijd gehad om iets te eten." En toen kwam de post binnen met verslagen, cijfers, anecdotes, foto's, kortom een stroom van enthousiaste brieven. Juist dat enthousiasme is wel kenmerkend geweest voor de actie in haar geheel. Bij tal van banken is er met man en macht gewerkt. Zonder enig bezwaar werden de kasuren verlengd en in tal van plaatsen is de bank de gehele avond open geweest. Terecht merkte een onzer kassiers op, dat de perso neelsleden der grotere banken gerust een pluimpje op hun hoed mogen hebben. Zij moesten toch het werk verzetten, dat uit het overdrukke bezoek voortvloeide en ze hebben dat met vreugde gedaan. Feestelijke stemming Opmerkelijk was de prettige, gezellige stem ming bij het publiek. De wachtkamers waren vol, dikwijls zelfs zat men buiten in het zonnetje te wachten. Alleen al de onderlinge gesprekken zouden stof opleveren voor een volledige Raiffeisen-Bode. En toch waren er maar weinigen, die zich lieten afschrikken of hun afkeuring over lange wachttijden lieten horen. Men nam het nu eenmaal op de koop toe, dat deze bij zondere dag ook zijn lasten had. Dat kwam vooral aan de dag bij het presenteren van spaarbusjes, die juist nu in grote getale ge opend moesten worden. Vele kleine stortingen vonden plaats en daarnaast weer grotere bedragen met in totaal een bevredigend gemiddelde. Daar naast werden talloze nieuwe rekeningen ge opend en de aanvulling van nieuwe spaar boekjes moest in versneld tempo plaats vinden. Het kan zijn, dat de binnengekomen post een tc rooskleurig beeld heeft gegeven van de directe resultaten, omdat er zeker een aantal banken zal zijn, waar er nauwelijks sprake is geweest van extra drukte. De statistiek zal hierop het juiste antwoord geven. Los daarvan durven we ons te richten naar de mening van de enkele banken, die ge matigd waren in hun oordeel, doch niettemin het advies gaven om toch door te gaan op deze weg en de Raiffeisendag ook in ons land tot een mooie traditie te maken. De naam „Raiffeisen" thans meer bekend Zelfs indien het directe resultaat van de actie in sommige plaatsen niet ten volle bevredi gend was, dan wil men toch de volgende motieven laten pleiten voor een herhaling: a. Er worden bij een dergelijke gelegenheid nieuwe cliënten ingeschreven, die een duwtje in de rug nodig hebben om ook werkelijk te komen; 298

Rabobank Bronnenarchief

blad 'De Raiffeisen-bode' (CCRB) | 1959 | | pagina 20