UIT DE PRAKTIJK
Het onderwerp „Raiffeisendag" heeft tal van
kassiers aan de schrijfmachine gezet om hun
ervaringen aan het papier toe te vertrouwen.
U weet, dat een bescheiden prijsvraag werd
ingesteld om de „tongen los te maken".
Welnu, de oogst was overvloedig en wij wil
len gaarne allen danken, die op enigerlei
wijze hun mening en ondervindingen ken
baar hebben gemaakt.
Hieronder volgen dan enkele ontboezemingen
en we beginnen met een pittig gedichtje van
de heer J. M. de Jong, kassier van de Coöpe
ratieve Boerenleenbank te Lexmond, waar
voor de eerste prijs werd toegekend in de
vorm van een boekenbon.
Raiffeisendag!
De hele dag
Groen-witte vlag.
Gulden Regels,
Duizenden pegels.
Zwegen en zweten,
Geen tijd om te eten.
Heel veel geld
Secuur geteld.
Getallen boeken,
Kaarten zoeken.
De hele dag
Kindergelach.
Sigarenrook,
Vieze smook,
Veel gepraat,
Niemand kwaad.
Nieuwe klanten,
Pegulanten.
Nooit meer stil.
Rasverschil
Niets gezegd,
Bijgelegd
Eén gulden tien;
Verteld misschien
De tweede prijs is na enig wikken en wegen
toegekend aan de heer Th. M. Graaf, kas
sier van de Coöp. Boerenleenbank te Texel.
Ingezonden werd de markante foto: „Raif-
feisendag-Spaardag", die ons een kleine
dreumes laat zien, wiens gestrekte arm nog
maar nauwelijks tot het loket reikt. Een
simpele, maar treffende uitbeelding van het
begrip algemene spaarbank.
De derde prijs zenden we met genoegen aan
de heer H. M. Bek, kassier van de Coöpera
tieve Boerenleenbank „Monster", die ons het
volgende vertelt:
Waarschijnlijk geïnspireerd door het portret
van Wilhelm Raiffeisen en misschien nog
meer geprikkeld door de premies, vervoegde
zich in deze week een grootmoeder aan ons
loket, die op haar eigen spaarboekje en dat
van een van haar zoons geld kwam storten.
Tevens opende zij voor al haar kleinkinderen
een nieuw spaarboekje.
Oma had zich erg verdienstelijk gemaakt en
had, teneinde onze werkzaamheden waar
schijnlijk te vergemakkelijken, alle namen en
verdere gegevens van haar kleinkinderen op
een stukje papier geschreven. Aan de hand
van deze lijst konden wij de stortingsbewijzen
en de boekjes klaar maken.
Onder elkander stonden negen cijfers, name
lijk van 1 tot en met 9 en achter ieder
cijfer stond de naam van een kleinkind. Met
frisse moed begonnen wij de zaak af te wer
ken tot men op het cijfer 4 stuitte. Het
vreemde was nl. dat achter dit nummer niets
stond. Geen naam, geen gegevens, alleen een
vraagteken. Toen oma zag, dat ons gezicht
ook de vorm van een vraagteken begon aan te
nemen, gaf zij de volgende tekst en uitleg:
„Ja ziet U, ik heb er maar een vraagteken
„neergezet, maar hier moet eigenlijk de naam
Wij hebben zoveel berichten, anecdotes en materiaal ontvangen over de Raiffeisendag en
andere onderwerpen, dat wij helaas een aantal mededelingen en foto's omtrent bereikte
mijlpalen moeten laten liggen tot het volgende nummer. Zij komen echter beslist aan de beurt.
ONZE PRIJSVRAAG
TWEEDE EN DERDE PRIJS
292
