In memoriam Th. J. Visser
Met ontsteltenis en bewogenheid vernamen wij op 3 april jl. de mare van het
plotseling overlijden van de heer Th. J. Visser, oud-directeur van de Centrale
Bank.
De kwaal, die hem al jaren lang bedreigde en geleidelijk zijn gestel sloopte,
heeft een abrupt einde gemaakt aan een leven dat gewijd is geweest aan onze
landbouwkredietorganisatie.
Men moet zoals schrijver dezes het voorrecht had tientallen jaren met
hem hebben samengewerkt om te kunnen begrijpen wat de heer Visser heeft
gepresteerd in de vier en veertig jaren gedurende welke hij de Centrale Bank
diende.
Bij zijn veertigjarig jubileum in 1951 en zijn afscheid van de Centrale Bank
is ondubbelzinnig gebleken welk een grote rol hij heeft gespeeld bij de opbouw
van de thans zo bloeiende organisatie van boerenleenbanken en haar Centrale.
Het is de tragiek van dit leven geweest dat het lichaam de geest niet heeft
kunnen bijhouden. Tot zijn laatste uur was die geest ongebroken, helder en
scherp als in zijn beste dagen.
De zeer velen in onze organisatie, die zijn tijdgenoten waren, zullen met ons
eerbiedige hulde brengen bij het verscheiden van de man, die al zijn gaven van
hart en verstand gaf aan de zaak, die zijn grote liefde had.
Wij zullen deze mens, die zijn stempel op de organisatie drukte, nimmer kunnen
vergeten.
Zijn ijzeren plichtsbetrachting, gepaard gaande aan bekwaamheid en beminne
lijkheid, zullen een lichtend voorbeeld blijven voor hen, die zijn werk voort
zetten.
H.
